[...e Gioacchino disse:
"Ecco che ha compiuto
i tre anni! Portiamola perciò
al Tempio del Signore
perchè dobbiamo adempiere
alla promessa..."]
"Ecco che ha compiuto
i tre anni! Portiamola perciò
al Tempio del Signore
perchè dobbiamo adempiere
alla promessa..."]
Forse fu all'ora terza, forse alla nona,
cucito qualche giglio sul vestitino alla buona,
forse fu per bisogno o peggio, per buon esempio,
presero i tuoi tre anni e li portarono al tempio,
presero i tuoi tre anni e li portarono al tempio.
Non fu più il seno di Anna, fra le mura discrete,
a consolare il pianto, a calmarti la sete;
dicono fosse un angelo a raccontarti le ore,
a misurarti il tempo fra cibo e Signore,
a misurarti il tempo fra cibo e Signore.
[...così Maria bambina visse nel tempio del Signore
e la mano di un angelo le offriva il cibo...]
e la mano di un angelo le offriva il cibo...]
Coro:
Scioglie la neve al sole, ritorna l'acqua al mare,
il vento e la stagione ritornano a giocare.
Ma non per te, bambina, che nel tempio resti china,
ma non per te, bambina, che nel tempio resti china.
[...e quando raggiunse l'età dei dodici anni
i sacerdoti si riunirono in consiglio e dissero:
"Cosa faremo ora di lei
perché non contamini il Tempio del Signore?"]
i sacerdoti si riunirono in consiglio e dissero:
"Cosa faremo ora di lei
perché non contamini il Tempio del Signore?"]
E quando i sacerdoti ti rifiutarono alloggio,
avevi dodici anni e nessuna colpa addosso;
ma per i sacerdoti fu colpa il tuo maggio,
la tua verginità che si tingeva di rosso,
la tua verginità che si tingeva di rosso.
E si vuol dar marito a chi non lo voleva,
si batte la campagna, si fruga la via,
"Popolo senza moglie, uomini d'ogni leva,
del corpo di una vergine si fa lotteria,
del corpo di una vergine si fa lotteria."
[...allora gli araldi andarono per tutta la Giudea
e risuonò la tromba e il popolo accorse...]
e risuonò la tromba e il popolo accorse...]
Coro:
Sciogli i capelli e guarda,
già vengono!
Guardala, guardala, scioglie i capelli,
sono più lunghi dei nostri mantelli,
guarda la pelle tenera, lieve,
risplende il sole come la neve.
Guarda le mani, guardale il viso,
sembra venuta dal Paradiso,
guarda le forme, la proporzione,
sembra venuta per Tentazione.
Guardala, guardala, scioglie i capelli,
sono più lunghi dei nostri mantelli,
guarda le mani, guardale il viso,
sembra venuta dal Paradiso.
Guardale gli occhi, guarda i capelli,
guarda le mani, guardale il collo,
guarda la carne, guarda il suo viso,
guarda i capelli del paradiso.
Guarda la carne, guardale il collo,
sembra venuta dal suo sorriso,
guardale gli occhi, guarda la neve,
guarda la carne del Paradiso.
[...e Zaccaria, il gran sacerdote, disse a Giuseppe:
"La sorte ti ha affidato la vergine del Signore,
abbine cura e custodiscila".]
"La sorte ti ha affidato la vergine del Signore,
abbine cura e custodiscila".]
E fosti tu, Giuseppe, un reduce del passato,
falegname per forza, padre per professione,
a vederti assegnata, da un destino sgarbato,
una figlia di più senza alcuna ragione,
una bimba su cui non avevi intenzione.
E mentre te ne vai, stanco di essere stanco,
la bambina per mano, la tristezza di fianco,
pensi: "Quei sacerdoti la diedero in sposa
a dita troppo secche per chiudersi su una rosa,
a un cuore troppo vecchio che ormai si riposa".
Parlato:
Secondo l'ordine ricevuto,
Giuseppe portò la bambina nella propria casa
e subito se ne partì per dei lavori
che lo attendevano fuori dalla Giudea.
Rimase lontano quattro anni.
inviata da Krzysztof Wrona - 26/12/2015 - 15:15
Lingua: Inglese
La versione inglese di Dennis Criteser [2014]
Dal blog Fabrizio De André in English
Dal blog Fabrizio De André in English
"L'infanzia di Maria" tells of the young childhood of Maria as recounted in the most famous of the apocrypha, the Gospel of James. - Dennis Criteser
Nota. Dennis Criteser non ha tradotto le citazioni dal "protovangelo di Giacomo" che non vengono cantate, ma fanno comunque parte del testo. Sono state quindi desunte dalla traduzione inglese di M.R. James, The Apocryphal New Testament, Translation and Notes, Oxford at the Clarendon Press, 1924 (reperibile su questa pagina) [RV]
Nota. Dennis Criteser non ha tradotto le citazioni dal "protovangelo di Giacomo" che non vengono cantate, ma fanno comunque parte del testo. Sono state quindi desunte dalla traduzione inglese di M.R. James, The Apocryphal New Testament, Translation and Notes, Oxford at the Clarendon Press, 1924 (reperibile su questa pagina) [RV]
THE CHILDHOOD OF MARY [1]
Perhaps 'twas at morning prayers or maybe afternoon,
some lilies sewn on the plain little dress,
maybe due to poverty, or worse, as a good example,
they took your three years and carried them to the temple,
they took your three years and carried them to the temple.
No more Anna's breast between the discrete walls
to console the crying, to quench your thirst.
They say 'twas an angel that recounted prayers to you,
that measured for you the time between food and the Lord,
that measured for you the time between food and the Lord.
Chorus
The snow melts in the sun and the water returns to the sea,
the wind and the season return to play,
but not for you child, who stays in the temple, head bowed,
but not for you child, who stays in the temple, head bowed.
And when the clergymen refused you lodging
you were twelve years old without a sin upon you.
But for the priests your May was a sin,
your virginity that was tinged with red,
your virginity that was tinged with red.
And they wanted to give a husband to one who didn’t want it,
they scoured the countryside, they searched the streets.
A people without a wife, men of every generation,
one plays the lottery for the body of a virgin,
one plays the lottery for the body of a virgin.
Chorus
Let down your hair and look, already they come.
"Look at her, look at her, she lets down her hair,
it’s longer than our capes.
Look at the skin, here comes the fog,
the sun shines like the snow.
Look at the hands, look at her face,
she seems to have come from paradise.
Look at the form, the proportion,
she seems to have come for temptation.
Look at her, look at her, she lets down her hair,
it’s longer than our capes.
Look at her hands, look at her face,
she seems to have come from paradise.
Look at her eyes, look at her hair,
look at her hands, look at her neck,
look at her flesh, look at her face,
look at the hair of paradise,
look at her flesh, look at her neck,
it seems to have come from her smile.
Look at her eyes, look at the snow,
look at the flesh of paradise."
And you, Joseph, were a survivor of the past,
carpenter by necessity, father by profession,
to see you assigned by an unkind destiny
one more daughter without any reason,
a little girl for whom you had no intention.
And while you walked, tired of being tired,
holding the girl by the hand, with sadness at your side,
you think, “These priests gave her in marriage
to fingers too dry to close themselves on a rose,
to a heart too old that by now is resting."
Voice
According to the order received,
Joseph brought the girl to his own house
and immediately departed for some jobs
that awaited him outside of Judaea.
He stayed away four years.
[ And Ioacim said: Let us bring her up
to the temple of the Lord that we may pay
the promise which we promised... ]
to the temple of the Lord that we may pay
the promise which we promised... ]
Perhaps 'twas at morning prayers or maybe afternoon,
some lilies sewn on the plain little dress,
maybe due to poverty, or worse, as a good example,
they took your three years and carried them to the temple,
they took your three years and carried them to the temple.
No more Anna's breast between the discrete walls
to console the crying, to quench your thirst.
They say 'twas an angel that recounted prayers to you,
that measured for you the time between food and the Lord,
that measured for you the time between food and the Lord.
[ ...And Mary was in the temple of the Lord
as a dove that is nurtured: and she received
food from the hand of an angel.]
as a dove that is nurtured: and she received
food from the hand of an angel.]
Chorus
The snow melts in the sun and the water returns to the sea,
the wind and the season return to play,
but not for you child, who stays in the temple, head bowed,
but not for you child, who stays in the temple, head bowed.
[ And when she was twelve years old, there was a council
of the priests, saying: Behold Mary is become twelve years old
in the temple of the Lord. What then shall we do with her,
lest she pollute the sanctuary of the Lord? ]
of the priests, saying: Behold Mary is become twelve years old
in the temple of the Lord. What then shall we do with her,
lest she pollute the sanctuary of the Lord? ]
And when the clergymen refused you lodging
you were twelve years old without a sin upon you.
But for the priests your May was a sin,
your virginity that was tinged with red,
your virginity that was tinged with red.
And they wanted to give a husband to one who didn’t want it,
they scoured the countryside, they searched the streets.
A people without a wife, men of every generation,
one plays the lottery for the body of a virgin,
one plays the lottery for the body of a virgin.
A[ And the heralds went forth over all the country
round about Judaea, and the trumpet of the Lord sounded,
and all men ran thereto. ]
round about Judaea, and the trumpet of the Lord sounded,
and all men ran thereto. ]
Chorus
Let down your hair and look, already they come.
"Look at her, look at her, she lets down her hair,
it’s longer than our capes.
Look at the skin, here comes the fog,
the sun shines like the snow.
Look at the hands, look at her face,
she seems to have come from paradise.
Look at the form, the proportion,
she seems to have come for temptation.
Look at her, look at her, she lets down her hair,
it’s longer than our capes.
Look at her hands, look at her face,
she seems to have come from paradise.
Look at her eyes, look at her hair,
look at her hands, look at her neck,
look at her flesh, look at her face,
look at the hair of paradise,
look at her flesh, look at her neck,
it seems to have come from her smile.
Look at her eyes, look at the snow,
look at the flesh of paradise."
[ And the priest said unto Joseph:
Unto thee hath it fallen to take the virgin
of the Lord and keep her for thyself. ]
Unto thee hath it fallen to take the virgin
of the Lord and keep her for thyself. ]
And you, Joseph, were a survivor of the past,
carpenter by necessity, father by profession,
to see you assigned by an unkind destiny
one more daughter without any reason,
a little girl for whom you had no intention.
And while you walked, tired of being tired,
holding the girl by the hand, with sadness at your side,
you think, “These priests gave her in marriage
to fingers too dry to close themselves on a rose,
to a heart too old that by now is resting."
Voice
According to the order received,
Joseph brought the girl to his own house
and immediately departed for some jobs
that awaited him outside of Judaea.
He stayed away four years.
[1] Come di consueto, nella sua versione Dennis Criteser lascia il nome in italiano. Qui lo abbiamo riportato in inglese.
inviata da Riccardo Venturi - 22/2/2016 - 18:03
Lingua: Polacco
Versione polacca cantabile di Krzysztof Wrona
Dicembre 2014 – dicembre 2015
Dicembre 2014 – dicembre 2015
Tutte le didascalie in corsivo sono citazioni dal protovangelo di Giacomo [Protoewangelia Jakuba (ProtEwJk)] tradotto in polacco e curato da Marek Starowieyski (Fonte).
DZIECIŃSTWO MARII
Może godzina trzecia dnia była lub zmierzchało,
na prostej miałaś sukience lilię wyszytą białą,
zawiedli cię do świątyni, być może z konieczności,
lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności,
lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności.
Już nie gasiła pragnienia, już w płaczu nie pocieszała,
ciepła matczyna pierś Anny, w sypialni, gdy w nią się wtulałaś,
lecz - jak mówią - to anioł, karmił cię strawą czystą,
dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą,
dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą.
Chór:
Topnieje śnieg na słońcu, do morza wraca woda,
wiosny wracają pląsy, harcuje wiatr na polach.
Lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie,
lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie.
Aby oddalić cię rychło wśród kapłanów radzono,
gdy lat skończyłaś dwanaście i byłaś bez winy istotą,
lecz w oczach kapłanów przewiną maj był twój młody,
czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono,
czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono.
Pragną więc wydać za mąż tę, która męża nie pragnie,
w wioskach Judei grzmi trąbka, drogi przebiega posłaniec:
„Kto żony nie ma i wdowcy, mężczyźni każdego stanu
stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek,
stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek”.
Chór:
Rozpuść swe włosy i popatrz,
nadchodzą już!
Rozpuszcza włosy, patrz jak się mienią,
dłuższą od sukni spływają tęczą,
popatrz na skórę, miękką i gładką,
jak śnieg co skrzy się odbitą gwiazdą.
Popatrz na dłonie, spójrz na jej lico,
zda się, że Raju jest wysłannicą,
spójrz na jej kształty, popatrz na talię,
zda się, że kusić przyszła swym ciałem.
Spójrz tylko na nią, włos rozpleciony,
dłuższy niż płaszczy naszych są poły,
popatrz na dłonie, na ust jej karmin,
zda się przybyła z niebiańskich krain.
Zajrzyj w te oczy, spójrz na jej włosy,
popatrz na dłonie, szyję łabędzia,
spójrz na to ciało, na ust jej karmin,
rajskie we włosach tańczące barwy.
Spójrz na jej ciało, łabędzią szyję,
zda się uśmiechem beztroskim jasnym,
spójrz na biel śniegu, popatrz w te oczy,
przyjrzyj się ciału z niebiańskich krain.
Tyś ciesielką się parał, srebrne były twe skronie,
swoich synów żeś chował, jednak to właśnie tobie,
właśnie tobie Józefie, drwiącym losu wyrokiem
dziewczę to powierzono, co twą córką być mogło,
dziecię - które oddano ci - jako pannę młodą.
Na nic były protesty, idziesz krokiem zmęczonym,
trzymasz małą za rękę, głuchym smutkiem trapiony,
myślisz: „Tę żonę młodą, starcy dali niech służy
suchym palcom zbyt twardym, by utulić pąk róży,
i sercu co odpoczywa, bo u kresu podróży”.
Recytacja:
[I Józef zdjęty lękiem Bożym wziął ją w swoją opiekę, i rzekł do niej:
„Maryjo, wziąłem ciebie ze świątyni Pańskiej.
Teraz zaś zostawiam cię w domu moim. Wychodzę bowiem budować domy,
ale przyjdę do ciebie. Pan będzie cię strzegł”.
Pozostał poza domem cztery lata.]
[… rzekł Joachim:
„A oto (właśnie)
ukończyła trzy lata,
zaprowadzimy ją do świątyni Pana
dla wypełnienia przyrzeczenia,
które złożyliśmy… ” ]
„A oto (właśnie)
ukończyła trzy lata,
zaprowadzimy ją do świątyni Pana
dla wypełnienia przyrzeczenia,
które złożyliśmy… ” ]
Może godzina trzecia dnia była lub zmierzchało,
na prostej miałaś sukience lilię wyszytą białą,
zawiedli cię do świątyni, być może z konieczności,
lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności,
lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności.
Już nie gasiła pragnienia, już w płaczu nie pocieszała,
ciepła matczyna pierś Anny, w sypialni, gdy w nią się wtulałaś,
lecz - jak mówią - to anioł, karmił cię strawą czystą,
dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą,
dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą.
[A Maryja przebywała w świątyni Pańskiej i (żyła jak gołąbka),
i otrzymywała pokarm z rąk anioła.]
i otrzymywała pokarm z rąk anioła.]
Chór:
Topnieje śnieg na słońcu, do morza wraca woda,
wiosny wracają pląsy, harcuje wiatr na polach.
Lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie,
lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie.
[Gdy zaś osiągnęła dwanaście lat, kapłani zwołali naradę i mówili:
„(Oto Maryja osiągnęła dwanaście lat w świątyni Pańskiej).
Cóż mamy uczynić,
by nie splamiła przybytku Pana, Boga naszego?”]
„(Oto Maryja osiągnęła dwanaście lat w świątyni Pańskiej).
Cóż mamy uczynić,
by nie splamiła przybytku Pana, Boga naszego?”]
Aby oddalić cię rychło wśród kapłanów radzono,
gdy lat skończyłaś dwanaście i byłaś bez winy istotą,
lecz w oczach kapłanów przewiną maj był twój młody,
czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono,
czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono.
Pragną więc wydać za mąż tę, która męża nie pragnie,
w wioskach Judei grzmi trąbka, drogi przebiega posłaniec:
„Kto żony nie ma i wdowcy, mężczyźni każdego stanu
stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek,
stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek”.
[Wyszli więc posłańcy na cały kraj judzki, i zabrzmiała trąbka Pańska,
i oto zbiegli się wszyscy.]
i oto zbiegli się wszyscy.]
Chór:
Rozpuść swe włosy i popatrz,
nadchodzą już!
Rozpuszcza włosy, patrz jak się mienią,
dłuższą od sukni spływają tęczą,
popatrz na skórę, miękką i gładką,
jak śnieg co skrzy się odbitą gwiazdą.
Popatrz na dłonie, spójrz na jej lico,
zda się, że Raju jest wysłannicą,
spójrz na jej kształty, popatrz na talię,
zda się, że kusić przyszła swym ciałem.
Spójrz tylko na nią, włos rozpleciony,
dłuższy niż płaszczy naszych są poły,
popatrz na dłonie, na ust jej karmin,
zda się przybyła z niebiańskich krain.
Zajrzyj w te oczy, spójrz na jej włosy,
popatrz na dłonie, szyję łabędzia,
spójrz na to ciało, na ust jej karmin,
rajskie we włosach tańczące barwy.
Spójrz na jej ciało, łabędzią szyję,
zda się uśmiechem beztroskim jasnym,
spójrz na biel śniegu, popatrz w te oczy,
przyjrzyj się ciału z niebiańskich krain.
[I rzekł kapłan (Zachariasz):
„Józefie, Józefie, na ciebie wypadło, byś wziął dziewicę Pańską,
by jej strzec dla Niego”.]
„Józefie, Józefie, na ciebie wypadło, byś wziął dziewicę Pańską,
by jej strzec dla Niego”.]
Tyś ciesielką się parał, srebrne były twe skronie,
swoich synów żeś chował, jednak to właśnie tobie,
właśnie tobie Józefie, drwiącym losu wyrokiem
dziewczę to powierzono, co twą córką być mogło,
dziecię - które oddano ci - jako pannę młodą.
Na nic były protesty, idziesz krokiem zmęczonym,
trzymasz małą za rękę, głuchym smutkiem trapiony,
myślisz: „Tę żonę młodą, starcy dali niech służy
suchym palcom zbyt twardym, by utulić pąk róży,
i sercu co odpoczywa, bo u kresu podróży”.
Recytacja:
[I Józef zdjęty lękiem Bożym wziął ją w swoją opiekę, i rzekł do niej:
„Maryjo, wziąłem ciebie ze świątyni Pańskiej.
Teraz zaś zostawiam cię w domu moim. Wychodzę bowiem budować domy,
ale przyjdę do ciebie. Pan będzie cię strzegł”.
Pozostał poza domem cztery lata.]
inviata da Krzysztof Wrona - 27/12/2015 - 20:43
Lingua: Spagnolo
Versione spagnola di Santiago
LA INFANCIA DE MARÍA
Quizás fue a la hora tercia, quizás a la nona,
cosidos sobre el vestidito algunos lirios a la buena,
fue quizás por necesidad, o peor, por buen ejemplo
tomaron tus tres años y los llevaron al templo
tomaron tus tres años y los llevaron al templo.
No fue ya el pecho de Ana, entre los muros discretos,
el que consoló tu llanto, el que te calmó la sed
dicen que fue un ángel a contarte las horas
a medirte el tiempo entre comida y Señor
a medirte el tiempo entre comida y Señor.
Coro:
Se funde la nieve al sol, regresa el agua al mar
el viento y la estación vuelven a jugar
más no para ti, niña, que en el templo quedas reclinada
más no para ti, niña, que en el templo quedas reclinada.
Y cuando los sacerdotes te negaron alojamiento
tenías doce años y ninguna culpa encima
pero para los sacerdotes tuvo culpa tu mayo
tu virginidad que se teñía de rojo
tu virginidad que se teñía de rojo.
Y se quiso dar marido a quien no lo quería
se busca en el campo, se hurga en el camino:
"pueblo sin esposa, hombres de todas las quintas
el cuerpo de una virgen se rifa en lotería
el cuerpo de una virgen se rifa en lotería.
Coro:
Suelta los cabellos y mira, ya vienen...
Mírala, mírala, se suelta el cabello
es más largo que nuestras capas
mira la piel, llega la niebla
resplandece el sol como la nieve
mira las manos, mírale el rostro
parece venida del paraíso
mira las formas, la proporción
parece venida para tentar.
Mírala, mírala, se suelta el cabello
es más largo que nuestras capas
mira las manos, mírale el rostro
parece venida del paraíso
mírale los ojos, mira el cabello
mira las manos, mírale el cuello
mira la carne, mira su rostro
mira el cabello del paraíso
mira la carne, mírale el cuello
parece venida de su sonrisa
mírale los ojos, mira la nieve
mira la carne del paraíso.
Y fuiste tú José, un reducto del pasado
carpintero a la fuerza, padre de profesión
al que te viste asignada por un destino grosero
una hija de más sin razón alguna
una niña sobre la cual no albergabas intenciones.
Y mientras te vas cansado de estar cansado
la niña de la mano, la tristeza de lado
piensas: "Aquellos sacerdotes la dieron como esposa
a dedos demasiados secos para cerrarse sobre una rosa
a un corazón demasiado viejo que ahora descansa".
Narrador:
Según la orden recibida
José llevó a la niña a su propia casa
y enseguida se fue para realizar unos trabajos
que lo esperaban fuera de Judea.
Permaneció alejado cuatro años.
Quizás fue a la hora tercia, quizás a la nona,
cosidos sobre el vestidito algunos lirios a la buena,
fue quizás por necesidad, o peor, por buen ejemplo
tomaron tus tres años y los llevaron al templo
tomaron tus tres años y los llevaron al templo.
No fue ya el pecho de Ana, entre los muros discretos,
el que consoló tu llanto, el que te calmó la sed
dicen que fue un ángel a contarte las horas
a medirte el tiempo entre comida y Señor
a medirte el tiempo entre comida y Señor.
Coro:
Se funde la nieve al sol, regresa el agua al mar
el viento y la estación vuelven a jugar
más no para ti, niña, que en el templo quedas reclinada
más no para ti, niña, que en el templo quedas reclinada.
Y cuando los sacerdotes te negaron alojamiento
tenías doce años y ninguna culpa encima
pero para los sacerdotes tuvo culpa tu mayo
tu virginidad que se teñía de rojo
tu virginidad que se teñía de rojo.
Y se quiso dar marido a quien no lo quería
se busca en el campo, se hurga en el camino:
"pueblo sin esposa, hombres de todas las quintas
el cuerpo de una virgen se rifa en lotería
el cuerpo de una virgen se rifa en lotería.
Coro:
Suelta los cabellos y mira, ya vienen...
Mírala, mírala, se suelta el cabello
es más largo que nuestras capas
mira la piel, llega la niebla
resplandece el sol como la nieve
mira las manos, mírale el rostro
parece venida del paraíso
mira las formas, la proporción
parece venida para tentar.
Mírala, mírala, se suelta el cabello
es más largo que nuestras capas
mira las manos, mírale el rostro
parece venida del paraíso
mírale los ojos, mira el cabello
mira las manos, mírale el cuello
mira la carne, mira su rostro
mira el cabello del paraíso
mira la carne, mírale el cuello
parece venida de su sonrisa
mírale los ojos, mira la nieve
mira la carne del paraíso.
Y fuiste tú José, un reducto del pasado
carpintero a la fuerza, padre de profesión
al que te viste asignada por un destino grosero
una hija de más sin razón alguna
una niña sobre la cual no albergabas intenciones.
Y mientras te vas cansado de estar cansado
la niña de la mano, la tristeza de lado
piensas: "Aquellos sacerdotes la dieron como esposa
a dedos demasiados secos para cerrarse sobre una rosa
a un corazón demasiado viejo que ahora descansa".
Narrador:
Según la orden recibida
José llevó a la niña a su propia casa
y enseguida se fue para realizar unos trabajos
que lo esperaban fuera de Judea.
Permaneció alejado cuatro años.
inviata da Santiago - 14/7/2016 - 02:50
Una curiosità. Fabrizio cantando questo brano al Teatro Brancaccio nel 1998 cambia il primo verso da:
"Forse fu all'ora terza, forse alla nona"
a:
"Forse fu all'ora sesta, forse alla nona".
Gliene rimaneva meno di un anno di vita...
Grazie
e saludi a tutti
"Forse fu all'ora terza, forse alla nona"
a:
"Forse fu all'ora sesta, forse alla nona".
Gliene rimaneva meno di un anno di vita...
Grazie
e saludi a tutti
Krzysiek - 27/12/2015 - 21:33
Grazie allo staff di averla accolta, ma sopratutto un immenso grazie va al chi a creato quel canzone, tramontabile speriamo : ) Tante gioie in quel dell'Anno Nuevo a te e al TUTO SITO, piccola Maria Cristina (chi sa perché ti ci immagino piccola :D
Riccardo ho visto sulla foto... è decisamente GRANDE :DDD
Yecʼhed mat!
KrZyS°
Riccardo ho visto sulla foto... è decisamente GRANDE :DDD
Yecʼhed mat!
KrZyS°
Krzysiek - 30/12/2015 - 23:14
Grazie per il "piccola", un complimento inedito per me, che lotto da una vita con un leggero (ehm...) sovrappeso. Me lo prendo volentieri come epiteto affettivo.
Un grande augurio a te e a tutti noi delle CCG per l'anno che verrà, perché possa regalarci almeno "una indimenticabile notte di pace"
Un grande augurio a te e a tutti noi delle CCG per l'anno che verrà, perché possa regalarci almeno "una indimenticabile notte di pace"
Maria Cristina - 31/12/2015 - 17:47
Tanto per essere stringato, non ho l'intenzione di contriubuire più se non completate "La Buona Novella" di Fabrizio.
Dicit
Prendetela come un capriccio o come cazzo Vi pare
Ciauludovsky
Dicit
Prendetela come un capriccio o come cazzo Vi pare
Ciauludovsky
Kri Kro - 1/10/2016 - 01:30
La versione dei Sambene
Dall'Album I sambene cantano De André (Di signori distratti, blasfemi e spose bambine) (2019)
Dall'Album I sambene cantano De André (Di signori distratti, blasfemi e spose bambine) (2019)
Dq82 - 8/1/2021 - 17:13
×
![]()
[1970]
Versi e musica di Fabrizio De André
Dall'album "La buona novella'
Lyrics and music by Fabrizio De André
Album: La buona novella
Paroles et musique de Fabrizio De André
Album: La buona novella
Coro / Choir: I Cantori Moderni di Alessandroni
Laudate Dominum - L'infanzia di Maria - Il ritorno di Giuseppe - Il sogno di Maria - Ave Maria - Maria nella bottega di un falegname - Via della Croce - Tre madri - Il testamento di Tito - Laudate Hominem
Album reinciso dalla Premiata Forneria Marconi nell'album "A.D. 2010 - La buona novella"