E l'acqua si riempie di schiuma il cielo di fumi
la chimica lebbra distrugge la vita nei fiumi
uccelli che volano a stento malati di morte
il freddo interesse alla vita ha sbarrato le porte
un'isola intera ha trovato nel mare una tomba
il falso progresso ha voluto provare una bomba
poi pioggia che toglie la sete alla terra che è viva
invece le porta la morte perché è radioattiva
Eppure il vento soffia ancora
spruzza l'acqua alle navi sulla prora
e sussurra canzoni tra le foglie
bacia i fiori li bacia e non li coglie
Un giorno il denaro ha scoperto la guerra mondiale
ha dato il suo putrido segno all'istinto bestiale
ha ucciso, bruciato, distrutto in un triste rosario
e tutta la terra si è avvolta di un nero sudario
e presto la chiave nascosta di nuovi segreti
così copriranno di fango persino i pianeti
vorranno inquinare le stelle la guerra tra i soli
i crimini contro la vita li chiamano errori
Eppure il vento soffia ancora
spruzza l'acqua alle navi sulla prora
e sussurra canzoni tra le foglie
bacia i fiori li bacia e non li coglie
eppure sfiora le campagne
accarezza sui fianchi le montagne
e scompiglia le donne fra i capelli
corre a gara in volo con gli uccelli
Eppure il vento soffia ancora!!!
la chimica lebbra distrugge la vita nei fiumi
uccelli che volano a stento malati di morte
il freddo interesse alla vita ha sbarrato le porte
un'isola intera ha trovato nel mare una tomba
il falso progresso ha voluto provare una bomba
poi pioggia che toglie la sete alla terra che è viva
invece le porta la morte perché è radioattiva
Eppure il vento soffia ancora
spruzza l'acqua alle navi sulla prora
e sussurra canzoni tra le foglie
bacia i fiori li bacia e non li coglie
Un giorno il denaro ha scoperto la guerra mondiale
ha dato il suo putrido segno all'istinto bestiale
ha ucciso, bruciato, distrutto in un triste rosario
e tutta la terra si è avvolta di un nero sudario
e presto la chiave nascosta di nuovi segreti
così copriranno di fango persino i pianeti
vorranno inquinare le stelle la guerra tra i soli
i crimini contro la vita li chiamano errori
Eppure il vento soffia ancora
spruzza l'acqua alle navi sulla prora
e sussurra canzoni tra le foglie
bacia i fiori li bacia e non li coglie
eppure sfiora le campagne
accarezza sui fianchi le montagne
e scompiglia le donne fra i capelli
corre a gara in volo con gli uccelli
Eppure il vento soffia ancora!!!
envoyé par Alessandro - 10/10/2006 - 14:14
Langue: français
Version française – ET POURTANT, IL SOUFFLE – Marco Valdo M.I. – 2016
Chanson italienne – Eppure soffia – Pierangelo Bertoli – 1976
Pour le commentaire, voir LE FLEUVE PÔ Il fiume Po de Ricky Gianco.
Chanson italienne – Eppure soffia – Pierangelo Bertoli – 1976
Pour le commentaire, voir LE FLEUVE PÔ Il fiume Po de Ricky Gianco.
ET POURTANT, IL SOUFFLE
L’eau se remplit d’écume et le ciel, de brumes ;
La lèpre chimique détruit la vie dans les fleuves.
Mortellement malades, les oiseaux volent avec peine.
L’intérêt glacé a condamné les portes de la vie.
Une île entière a trouvé dans la mer une tombe.
Le faux progrès a voulu tester une bombe ;
Puis, la pluie, qui devrait désaltérer la terre vivante,
Lui apporte par contre la mort radioactive.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut,
Il vaporise l’eau à la proue des bateaux,
Il susurre des chansons aux feuilles,
Il embrasse les fleurs, mais jamais ne les cueille.
Un jour, l’argent a découvert la guerre mondiale,
Il a mis sa marque putride sur l’instinct bestial.
Il a tué, brûlé, détruit en une ronde triste,
Il a enveloppé d’un noir linceul toute la terre
Et vite caché la clé d’inventions secrètes.
Ainsi se couvriront de boue même les planètes,
Se pollueront les étoiles, ira la guerre parmi les soleils.
Ils appellent erreurs leurs crimes contre la vie.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut,
Il vaporise l’eau à la proue des bateaux,
Il susurre des chansons aux feuilles,
Il embrasse les fleurs, mais jamais ne les cueille.
Et pourtant, il effleure les campagnes,
Il caresse les flancs des montagnes,
Il ébouriffe les cheveux des femmes ;
Avec les oiseaux, il court à perdre haleine.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut ! ! !
L’eau se remplit d’écume et le ciel, de brumes ;
La lèpre chimique détruit la vie dans les fleuves.
Mortellement malades, les oiseaux volent avec peine.
L’intérêt glacé a condamné les portes de la vie.
Une île entière a trouvé dans la mer une tombe.
Le faux progrès a voulu tester une bombe ;
Puis, la pluie, qui devrait désaltérer la terre vivante,
Lui apporte par contre la mort radioactive.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut,
Il vaporise l’eau à la proue des bateaux,
Il susurre des chansons aux feuilles,
Il embrasse les fleurs, mais jamais ne les cueille.
Un jour, l’argent a découvert la guerre mondiale,
Il a mis sa marque putride sur l’instinct bestial.
Il a tué, brûlé, détruit en une ronde triste,
Il a enveloppé d’un noir linceul toute la terre
Et vite caché la clé d’inventions secrètes.
Ainsi se couvriront de boue même les planètes,
Se pollueront les étoiles, ira la guerre parmi les soleils.
Ils appellent erreurs leurs crimes contre la vie.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut,
Il vaporise l’eau à la proue des bateaux,
Il susurre des chansons aux feuilles,
Il embrasse les fleurs, mais jamais ne les cueille.
Et pourtant, il effleure les campagnes,
Il caresse les flancs des montagnes,
Il ébouriffe les cheveux des femmes ;
Avec les oiseaux, il court à perdre haleine.
Et pourtant, le vent souffle encore là-haut ! ! !
envoyé par Marco Valdo M.I. - 6/4/2016 - 16:32
Langue: anglais
Traduzione inglese / English Translation: Hampsicora
YET IT BLOWS
The water gets filled with foam, the sky with smoke,
the chemical leprosy destroys any life in the rivers,
birds can hardly fly, sick with death,
the cold profit barred the doors to life.
A whole island has found its grave in the sea,
the false progress wanted to test a bomb,
and the rain, which quenches the earth's thirst, which is life,
instead, it brings death to it because it is radioactive.
And yet the wind still blows,
it splashes water on the prow of ships
and whispers songs through the leaves,
it kisses the flowers, it kisses and doesn’t pick them.
One day the money discovered the world war,
it gave its putrid sign to the beastly instinct,
it killed, burned, destroyed in a sad rosary
and the whole earth got wrapped in a black shroud.
And soon, the hidden key of new secrets:
so they will cover with mud even the planets,
they will want to pollute the stars, the solar war:
they call “mistakes” the crimes against life.
And yet the wind still blows,
it splashes water on the prow of ships
and whispers songs through the leaves,
it kisses the flowers, it kisses and doesn’t pick them.
And yet it strokes the countryside,
it caresses the mountains on their sides
and ruffles the women’s hair,
it runs in flight competing with birds.
Yet the wind still blows!!!
The water gets filled with foam, the sky with smoke,
the chemical leprosy destroys any life in the rivers,
birds can hardly fly, sick with death,
the cold profit barred the doors to life.
A whole island has found its grave in the sea,
the false progress wanted to test a bomb,
and the rain, which quenches the earth's thirst, which is life,
instead, it brings death to it because it is radioactive.
And yet the wind still blows,
it splashes water on the prow of ships
and whispers songs through the leaves,
it kisses the flowers, it kisses and doesn’t pick them.
One day the money discovered the world war,
it gave its putrid sign to the beastly instinct,
it killed, burned, destroyed in a sad rosary
and the whole earth got wrapped in a black shroud.
And soon, the hidden key of new secrets:
so they will cover with mud even the planets,
they will want to pollute the stars, the solar war:
they call “mistakes” the crimes against life.
And yet the wind still blows,
it splashes water on the prow of ships
and whispers songs through the leaves,
it kisses the flowers, it kisses and doesn’t pick them.
And yet it strokes the countryside,
it caresses the mountains on their sides
and ruffles the women’s hair,
it runs in flight competing with birds.
Yet the wind still blows!!!
Langue: espéranto
Tradukis esperanten / Traduzione in esperanto / Esperanto translation / Traduction en esperanto / Esperantonkielinen käännös:
Giuseppe Castelli (cinquantini.it)
Giuseppe Castelli (cinquantini.it)
TAMEN BLOVAS
La akvo jam plenas je ŝaŭmo, je fum’ la aero;
pereas je lepro ĥemia la viv’ en rivero;
apenaŭ flugetas la birdoj malsanaj je morto:
la vivon detruis filistra, glacia perforto.
De tuta insul’ en la maro troviĝis la tombo:
falsita progreso sin volis amuzi per bombo.
La pluvo ne donas trinkaĵon al la ter’, kiu vivas,
sed, male, liveras la morton: ĝi radiaktivas.
Kaj tamen vento pluas blovi,
akvon kirli kaj velboatojn ŝovi;
ĝia kanto tra la folioj venas
dum la florojn ĝi kisas kaj ne prenas.
Malkovris la mon’ iun tagon la mondo-militon
igante la fian instinkton komenci la riton;
ĝi murdis, detruis, bruligis: preĝado kruela;
la tero kovriĝis funebre per tuko malhela.
Kaj baldaŭ al novaj sekretoj la vojon ni trovos,
plenigi aliajn planedojn per koto ni povos;
militon kaj rubon ni portos al foraj stelaroj:
la krimojn faritajn al vivo ni nomas “eraroj”.
Kaj tamen vento pluas blovi,
akvon kirli kaj velboatojn ŝovi;
ĝia kanto tra la folioj venas
dum la florojn ĝi kisas kaj ne prenas;
la montojn tamen ĝi karesas,
la kamparon tuŝeti ĝi ne ĉesas;
la virinajn hararojn ĝi malkombas,
ĝi paseras, hirundas kaj kolombas;
kaj tamen vento pluas blovi...
La akvo jam plenas je ŝaŭmo, je fum’ la aero;
pereas je lepro ĥemia la viv’ en rivero;
apenaŭ flugetas la birdoj malsanaj je morto:
la vivon detruis filistra, glacia perforto.
De tuta insul’ en la maro troviĝis la tombo:
falsita progreso sin volis amuzi per bombo.
La pluvo ne donas trinkaĵon al la ter’, kiu vivas,
sed, male, liveras la morton: ĝi radiaktivas.
Kaj tamen vento pluas blovi,
akvon kirli kaj velboatojn ŝovi;
ĝia kanto tra la folioj venas
dum la florojn ĝi kisas kaj ne prenas.
Malkovris la mon’ iun tagon la mondo-militon
igante la fian instinkton komenci la riton;
ĝi murdis, detruis, bruligis: preĝado kruela;
la tero kovriĝis funebre per tuko malhela.
Kaj baldaŭ al novaj sekretoj la vojon ni trovos,
plenigi aliajn planedojn per koto ni povos;
militon kaj rubon ni portos al foraj stelaroj:
la krimojn faritajn al vivo ni nomas “eraroj”.
Kaj tamen vento pluas blovi,
akvon kirli kaj velboatojn ŝovi;
ĝia kanto tra la folioj venas
dum la florojn ĝi kisas kaj ne prenas;
la montojn tamen ĝi karesas,
la kamparon tuŝeti ĝi ne ĉesas;
la virinajn hararojn ĝi malkombas,
ĝi paseras, hirundas kaj kolombas;
kaj tamen vento pluas blovi...
envoyé par Riccardo Venturi - 21/5/2019 - 16:51
Versione degli Zauber dal mini CD a favore
della LAC - Lega per l'Abolizione della Caccia "Camperlaia"(2002)
Camperlaia
della LAC - Lega per l'Abolizione della Caccia "Camperlaia"(2002)
Camperlaia
Dq82 - 10/9/2020 - 12:10
×
![]()
Testo di Pierangelo Bertoli
Musica di Alfonso Borghi
Alla chitarra Alberto Radius
La canzone riprende il ritornello da Mario Lupo
Rimedio subito ad una - secondo me - grave mancanza!
Un immortale brano del '76 dall'album omonimo.
Interpretata anche da Luciano Ligabue e Luca Carboni