[1968]
В который раз лечу Москва - Одесса, -
Опять не выпускают самолет.
А вот прошла вся в синем стюардесса как принцесса -
Надежная, как весь гражданский флот.
Над Мурманском - ни туч, ни облаков,
И хоть сейчас лети до Ашхабада.
Открыты Киев, Харьков, Кишинев,
И Львов открыт, - но мне туда не надо!
Сказали мне : "Сегодня не надейся -
Не стоит уповать на небеса!"
И вот опять дают задержку рейса на Одессу :
Теперь - обледенела полоса.
А в Ленинграде - с крыши потекло, -
И что мне не лететь до Ленинграда?!
В Тбилиси - там всё ясно, там тепло,
Там чай растет, - но мне туда не надо!
Я слышу : ростовчане вылетают, -
А мне в Одессу надо позарез!
Но надо мне туда, куда три дня не принимают,
И потому откладывают рейс.
Мне надо - где сугробы намело,
Где завтра ожидают снегопада!..
А где-нибудь всё ясно и светло -
Там хорошо, - но мне туда не надо!
Отсюда не пускают, а туда не принимают, -
Несправедливо - грустно мне, - но вот
Нас на посадку скучно стюардесса приглашает,
Доступная, как весь гражданский флот.
Открыли самый дальний закуток,
В который не заманят и награды,
Открыт закрытый порт Владивосток,
Париж открыт, - но мне туда не надо!
Взлетим мы, распогодится - теперь запреты снимут!
Напрягся лайнер, слышен визг турбин...
А я уже не верю ни во что - меня не примут, -
Опять найдется множество причин.
Мне надо - где метели и туман,
Где завтра ожидают снегопада!..
Открыли Лондон, Дели, Магадан -
Открыли всё, - но мне туда не надо!
Я прав, хоть плачь, хоть смейся, - но опять задержка рейса -
И нас обратно к прошлому ведет
Вся стройная, как "ТУ", та стюардесса мисс Одесса, -
Похожая на весь гражданский флот.
Опять дают задержку до восьми -
И граждане покорно засыпают...
Мне это надоело, черт возьми, -
И я лечу туда, где принимают!
Опять не выпускают самолет.
А вот прошла вся в синем стюардесса как принцесса -
Надежная, как весь гражданский флот.
Над Мурманском - ни туч, ни облаков,
И хоть сейчас лети до Ашхабада.
Открыты Киев, Харьков, Кишинев,
И Львов открыт, - но мне туда не надо!
Сказали мне : "Сегодня не надейся -
Не стоит уповать на небеса!"
И вот опять дают задержку рейса на Одессу :
Теперь - обледенела полоса.
А в Ленинграде - с крыши потекло, -
И что мне не лететь до Ленинграда?!
В Тбилиси - там всё ясно, там тепло,
Там чай растет, - но мне туда не надо!
Я слышу : ростовчане вылетают, -
А мне в Одессу надо позарез!
Но надо мне туда, куда три дня не принимают,
И потому откладывают рейс.
Мне надо - где сугробы намело,
Где завтра ожидают снегопада!..
А где-нибудь всё ясно и светло -
Там хорошо, - но мне туда не надо!
Отсюда не пускают, а туда не принимают, -
Несправедливо - грустно мне, - но вот
Нас на посадку скучно стюардесса приглашает,
Доступная, как весь гражданский флот.
Открыли самый дальний закуток,
В который не заманят и награды,
Открыт закрытый порт Владивосток,
Париж открыт, - но мне туда не надо!
Взлетим мы, распогодится - теперь запреты снимут!
Напрягся лайнер, слышен визг турбин...
А я уже не верю ни во что - меня не примут, -
Опять найдется множество причин.
Мне надо - где метели и туман,
Где завтра ожидают снегопада!..
Открыли Лондон, Дели, Магадан -
Открыли всё, - но мне туда не надо!
Я прав, хоть плачь, хоть смейся, - но опять задержка рейса -
И нас обратно к прошлому ведет
Вся стройная, как "ТУ", та стюардесса мисс Одесса, -
Похожая на весь гражданский флот.
Опять дают задержку до восьми -
И граждане покорно засыпают...
Мне это надоело, черт возьми, -
И я лечу туда, где принимают!
envoyé par Krzysiek Wrona - 3/3/2014 - 21:46
Langue: polonais
Versione polacca di Wojciech Młynarski
Dal sito http://www.wysotsky.com/1045.htm?82
Dal sito http://www.wysotsky.com/1045.htm?82
REJS MOSKWA - ODESSA
Raz który lecę z Moskwy do Odessy
i znowu, psiakrew, odwołali lot,
wynika to ze słów jej wysokości stewardessy
majestatycznej jak Aerofłot.
Kolejny komunikat zabrzmiał znów,
że nad Murmańskiem wyż i niebo szczere,
przyjmuje Kijów, Kiszyniów i Lwów,
a ja tam nie chcę, mnie tam po cholerę?
Radzili mi - pod inne leć adresy
i nie licz bracie, że się stanie cud
i co też ci odbiło? Komunikat był z Odessy,
że mgła i na startowych pasach lód.
A w Leningradzie pełna odwilż już,
no a na przykład w takim Tbilisi
ląduje się wśród pól kwitnących róż,
a ja tam nie chcę, mnie ten adres wisi!
Już słyszę - do Rostowa odlatują,
a ja tak pragnę być w Odessie mej,
mnie ciągnie właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują,
mnie korci taki zakazany rejs!
Ja muszę, gdzie zawiało śniegiem fest,
gdzie zaspy i ogólnie ciężki teren,
gdzie indziej jasno i przytulnie jest,
a ja tam nie chcę, mnie tam po cholerę?
Stąd mnie nie wypuszczają, tam znowu nie wpuszczają,
przygnębia mnie mieszanych uczuć splot,
uśmiechy stewardessy coraz mniej mnie pocieszają,
majestatycznej jak Aerofłot!
Przyjmuje ziemi mej najdalszy kąt,
gdzie jak polecę jeszcze mi dopłacą,
przyjmuje Władywostok, czort nie port
i Paryż, a ja nie chcę, mnie tam na co?
Ja wierzę, rozpogodzi się, silniki znów zagrają,
już słyszę je i serce w gardle mam,
znów siedzę jak na szpilkach, a nuż znowu odwołają,
znów znajdą mnóstwo przyczyn, ja ich znam!
Ja muszę jak najszybciej być tam,
gdzie mróz siarczysty hula po kolędzie,
przyjmuje Londyn, Delhi, Magadan,
przyjmują wszędzie, a ja nie chcę wszędzie!
Daremnie głuszę smutek, co w serce mi się wessał,
w to serce, co powinno bić jak młot,
od rana rejs odkłada stewardessa - miss Odessa,
majestatyczna jak Aerofłot...
A pasażerom nawet nie drgnie brew,
pokornie na walizkach spać próbują,
dojadło mi to wszystko, ech! psiakrew,
mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują,
dojadło mi to wszystko, ech! psiakrew,
mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują...
Raz który lecę z Moskwy do Odessy
i znowu, psiakrew, odwołali lot,
wynika to ze słów jej wysokości stewardessy
majestatycznej jak Aerofłot.
Kolejny komunikat zabrzmiał znów,
że nad Murmańskiem wyż i niebo szczere,
przyjmuje Kijów, Kiszyniów i Lwów,
a ja tam nie chcę, mnie tam po cholerę?
Radzili mi - pod inne leć adresy
i nie licz bracie, że się stanie cud
i co też ci odbiło? Komunikat był z Odessy,
że mgła i na startowych pasach lód.
A w Leningradzie pełna odwilż już,
no a na przykład w takim Tbilisi
ląduje się wśród pól kwitnących róż,
a ja tam nie chcę, mnie ten adres wisi!
Już słyszę - do Rostowa odlatują,
a ja tak pragnę być w Odessie mej,
mnie ciągnie właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują,
mnie korci taki zakazany rejs!
Ja muszę, gdzie zawiało śniegiem fest,
gdzie zaspy i ogólnie ciężki teren,
gdzie indziej jasno i przytulnie jest,
a ja tam nie chcę, mnie tam po cholerę?
Stąd mnie nie wypuszczają, tam znowu nie wpuszczają,
przygnębia mnie mieszanych uczuć splot,
uśmiechy stewardessy coraz mniej mnie pocieszają,
majestatycznej jak Aerofłot!
Przyjmuje ziemi mej najdalszy kąt,
gdzie jak polecę jeszcze mi dopłacą,
przyjmuje Władywostok, czort nie port
i Paryż, a ja nie chcę, mnie tam na co?
Ja wierzę, rozpogodzi się, silniki znów zagrają,
już słyszę je i serce w gardle mam,
znów siedzę jak na szpilkach, a nuż znowu odwołają,
znów znajdą mnóstwo przyczyn, ja ich znam!
Ja muszę jak najszybciej być tam,
gdzie mróz siarczysty hula po kolędzie,
przyjmuje Londyn, Delhi, Magadan,
przyjmują wszędzie, a ja nie chcę wszędzie!
Daremnie głuszę smutek, co w serce mi się wessał,
w to serce, co powinno bić jak młot,
od rana rejs odkłada stewardessa - miss Odessa,
majestatyczna jak Aerofłot...
A pasażerom nawet nie drgnie brew,
pokornie na walizkach spać próbują,
dojadło mi to wszystko, ech! psiakrew,
mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują,
dojadło mi to wszystko, ech! psiakrew,
mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują...
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 06:19
Langue: polonais
Versione polacca di Maciej Maleńczuk
MOSKWA - ODESSA
Który już raz lecę Moskwa - Odessa
I znowu nie poleci samolot,
Mówi to cała na sino, stewardessa jak princzessa,
Nadęta siłą zjednoczonych flot.
Nad Murmańskiem ni mgieł, ni obłoków
I można lecieć też do Aschabada,
Otwarty Kijów, Charków, Kiszyniów,
Otwarty Lwów, lecz mnie on się nie nada.
Tak mówią mi, że próżna dziś nadzieja
I nie trza też pomstować na niebiosa,
Z Odessy komunikat, lód, zawieja
I żadnych nie ma szans by się tam dostać.
A w Leningradzie z dachów pociekło
I czemu nie odwiedzę Leningrada?
W Tbilisi wszysko jasne, tam ciepło,
Tam rośnie czaj, lecz mnie on się nie nada.
I słyszę rostowianie wylatują,
A ja na zabój do Odessy chcę,
Chcę lecieć właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują
I z takich przyczyn odkładają rejs.
Mnie trzeba tam gdzie zaspy, tam gdzie mgła,
Chcę tam, gdzie zimno, gdzie bez przerwy pada,
Choć wszędzie indziej jasno i ciepło,
Tam dobrze jest, lecz mnie się to nie nada.
Stąd nas nie wypuszczają, a tam znów nie wpuszczają,
Niesprawiedliwe, wredne, wszystko to,
W poczekalnię stewardessy nas na nowo zapraszają,
Nadęte siłą zjednoczonych flot.
Otwarty niemal każdy kraju kąt,
Gdy go wybierzesz państwo cię nagradza,
Otwarty tajny port Władywostok,
Otwarty Paryż, mnie on się nie nada.
Lecimy, jest pogoda, tym razem to nie złuda,
Włączają światło, słyszę wizg turbin,
Nie, w nic nie wierzę, na pewno się nie uda,
Na pewno znajdą morze znów przyczyn.
Mnie trzeba, gdzie zamiecie i tuman,
Gdzie jutro znowu gęsto będzie padać,
Otwarty Londyn, Delhi, Magadan,
Otwarte wszystko, co mi się nie nada.
Choć tłumacz, płacz, choć śmiej się, znów mówi coś o rejsie,
Kto miał nadzieję strzelił kulą w płot,
Cała na sino, stewardessa miss odessą jak princzessa
Nadęta siłą zjednoczonych flot.
Do wiosny tutaj czekać każą mi.
Grażdanie na walizkach spać próbują,
Dojadło mi to, ech, do diabła z tym,
Mam dosyć już i lecę gdzie przyjmują!
Dojadło mi to, ech, do diabła z tym,
Mam dosyć już i lecę gdzie przyjmują!
Który już raz lecę Moskwa - Odessa
I znowu nie poleci samolot,
Mówi to cała na sino, stewardessa jak princzessa,
Nadęta siłą zjednoczonych flot.
Nad Murmańskiem ni mgieł, ni obłoków
I można lecieć też do Aschabada,
Otwarty Kijów, Charków, Kiszyniów,
Otwarty Lwów, lecz mnie on się nie nada.
Tak mówią mi, że próżna dziś nadzieja
I nie trza też pomstować na niebiosa,
Z Odessy komunikat, lód, zawieja
I żadnych nie ma szans by się tam dostać.
A w Leningradzie z dachów pociekło
I czemu nie odwiedzę Leningrada?
W Tbilisi wszysko jasne, tam ciepło,
Tam rośnie czaj, lecz mnie on się nie nada.
I słyszę rostowianie wylatują,
A ja na zabój do Odessy chcę,
Chcę lecieć właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują
I z takich przyczyn odkładają rejs.
Mnie trzeba tam gdzie zaspy, tam gdzie mgła,
Chcę tam, gdzie zimno, gdzie bez przerwy pada,
Choć wszędzie indziej jasno i ciepło,
Tam dobrze jest, lecz mnie się to nie nada.
Stąd nas nie wypuszczają, a tam znów nie wpuszczają,
Niesprawiedliwe, wredne, wszystko to,
W poczekalnię stewardessy nas na nowo zapraszają,
Nadęte siłą zjednoczonych flot.
Otwarty niemal każdy kraju kąt,
Gdy go wybierzesz państwo cię nagradza,
Otwarty tajny port Władywostok,
Otwarty Paryż, mnie on się nie nada.
Lecimy, jest pogoda, tym razem to nie złuda,
Włączają światło, słyszę wizg turbin,
Nie, w nic nie wierzę, na pewno się nie uda,
Na pewno znajdą morze znów przyczyn.
Mnie trzeba, gdzie zamiecie i tuman,
Gdzie jutro znowu gęsto będzie padać,
Otwarty Londyn, Delhi, Magadan,
Otwarte wszystko, co mi się nie nada.
Choć tłumacz, płacz, choć śmiej się, znów mówi coś o rejsie,
Kto miał nadzieję strzelił kulą w płot,
Cała na sino, stewardessa miss odessą jak princzessa
Nadęta siłą zjednoczonych flot.
Do wiosny tutaj czekać każą mi.
Grażdanie na walizkach spać próbują,
Dojadło mi to, ech, do diabła z tym,
Mam dosyć już i lecę gdzie przyjmują!
Dojadło mi to, ech, do diabła z tym,
Mam dosyć już i lecę gdzie przyjmują!
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 06:43
Langue: grec moderne
Versione greca. Μετάφραση, 2008
Dal sito http://www.wysotsky.com/1032.htm?28
Dal sito http://www.wysotsky.com/1032.htm?28
ΜΌΣΧΑ-ΟΔΗΣΣΌΣ
Έτοιμος να πετάξω από τη Μόσχα στην Οδησσό
Ως συνήθως, το αεροπλάνο έχει αργήσει.
Και όλα όσα βλέπω είναι καλυμμένα μπλε οι αεροσυνοδοί, σαν πριγκίπισσες,
Που μου λένε να κάτσω, να σκάσω και να περιμένω.
Στο Ashkhabad, ο καιρός είναι καλός,
Σε αντίθεση με την Οδησσό, όπου χιονίζει,
Στο Kishinev, ο ήλιος λάμπει ήπια,
Είναι όμορφα εκείέξω-αλλά δεν είναι εκεί που πάω
Μου είπαν: μην υπερτιμάς τηντύχη σου,
Οι ουρανοί δεν είναι και πολύ καλοί.
Και τώρα, λένε πάλι: η επόμενη πτήση για την Οδησσό έχει ακυρωθεί -
Όπως φαίνεται, ο διάδρομος προσγείωσης γέμισε πάγο.
Στο Murmansk, δεν έχει ούτε βροχή ούτε καταιγίδα,
Στο Κίεβο και στο Lvov το γρασίδι πράσινο μεγαλώνει.
Στο Tbilisi είναι ευχάριστα και ζεστά,
Είναι υπέροχα εκείκάτω - αλλά δεν είναι εκεί που πάω
Ανακοίνωση: η πτήση για Leningrad είναι έτοιμη για επιβίβαση!
Πρέπει να φτάσω στην Οδησσό μέχρι το βράδυ-Αλλά εκεί,
βγάζουν αυστηρές προειδοποιήσεις για τον καιρό,
Και δεν δέχονται καμία πτήση!
Πρέπει να πάω εκεί που οι χιονοστιβάδες φτάνουν μέχρι τη μέση,
Εκεί που πέφτουν βροντές και φυσάνε ψυχροί άνεμοι,
Ενώ κάπου άλλου μπορεί να υπάρχει ηλιόλουστος ουρανός,
Και η ζωή είναι ωραία- αλλά δεν είναι εκεί που πάω.
Λένε πως η πτήση είναι έτοιμη - σταματήστετο συνωστισμό! -
Και τώρα μας συνοδεύουν στην πύλη
Από τις όμορφες και ντυμένες στα μπλε αεροσυνοδούς, σαν πριγκίπισσες,
Αυτές που νωρίτερα μου είπαν να περιμένω.
Η φωνή του πιλότου αμέσως καταθλίβει:
Άνοιξαν κάθε πόλη γνωστή στον άνθρωπο,
Η πτήση καθυστερεί Ηξερα ότι αυτό δεν θα κρατούσε πολύ!
Άνοιξαν κάθε πόλη γνωστή στον άνθρωπο,
Προσιτή σε Tupolev και σε Boeing -
Όλα είναι καθαρά στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στο Μιλάνο,
η Νέα Υόρκη είναι καθαρή,
αλλά δεν είναι εκεί που πάω.
Οι αεροσυνοδοί ντυμένες στα μπλε,
Σαν πολλές άλλες «Μις Οδησσός»,
Μας οδηγούντώρα ήρεμα στο παρελθόν.
Άλλη μια ανακοίνωση έρχεται: καθυστέρηση μέχρι τις οκτώ!
Και οι επιβάτες υπάκουα λένε, «Ξυπνήστε με»...
0α πετάξω σε οποιοδήποτε μέρος με δεχτεί.
Αλλά, ανάθεμα, δενμπορώνα περιμένωάλλο
0α πετάξω σε οποιοδήποτε μέρος με δεχτεί.
Έτοιμος να πετάξω από τη Μόσχα στην Οδησσό
Ως συνήθως, το αεροπλάνο έχει αργήσει.
Και όλα όσα βλέπω είναι καλυμμένα μπλε οι αεροσυνοδοί, σαν πριγκίπισσες,
Που μου λένε να κάτσω, να σκάσω και να περιμένω.
Στο Ashkhabad, ο καιρός είναι καλός,
Σε αντίθεση με την Οδησσό, όπου χιονίζει,
Στο Kishinev, ο ήλιος λάμπει ήπια,
Είναι όμορφα εκείέξω-αλλά δεν είναι εκεί που πάω
Μου είπαν: μην υπερτιμάς τηντύχη σου,
Οι ουρανοί δεν είναι και πολύ καλοί.
Και τώρα, λένε πάλι: η επόμενη πτήση για την Οδησσό έχει ακυρωθεί -
Όπως φαίνεται, ο διάδρομος προσγείωσης γέμισε πάγο.
Στο Murmansk, δεν έχει ούτε βροχή ούτε καταιγίδα,
Στο Κίεβο και στο Lvov το γρασίδι πράσινο μεγαλώνει.
Στο Tbilisi είναι ευχάριστα και ζεστά,
Είναι υπέροχα εκείκάτω - αλλά δεν είναι εκεί που πάω
Ανακοίνωση: η πτήση για Leningrad είναι έτοιμη για επιβίβαση!
Πρέπει να φτάσω στην Οδησσό μέχρι το βράδυ-Αλλά εκεί,
βγάζουν αυστηρές προειδοποιήσεις για τον καιρό,
Και δεν δέχονται καμία πτήση!
Πρέπει να πάω εκεί που οι χιονοστιβάδες φτάνουν μέχρι τη μέση,
Εκεί που πέφτουν βροντές και φυσάνε ψυχροί άνεμοι,
Ενώ κάπου άλλου μπορεί να υπάρχει ηλιόλουστος ουρανός,
Και η ζωή είναι ωραία- αλλά δεν είναι εκεί που πάω.
Λένε πως η πτήση είναι έτοιμη - σταματήστετο συνωστισμό! -
Και τώρα μας συνοδεύουν στην πύλη
Από τις όμορφες και ντυμένες στα μπλε αεροσυνοδούς, σαν πριγκίπισσες,
Αυτές που νωρίτερα μου είπαν να περιμένω.
Η φωνή του πιλότου αμέσως καταθλίβει:
Άνοιξαν κάθε πόλη γνωστή στον άνθρωπο,
Η πτήση καθυστερεί Ηξερα ότι αυτό δεν θα κρατούσε πολύ!
Άνοιξαν κάθε πόλη γνωστή στον άνθρωπο,
Προσιτή σε Tupolev και σε Boeing -
Όλα είναι καθαρά στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στο Μιλάνο,
η Νέα Υόρκη είναι καθαρή,
αλλά δεν είναι εκεί που πάω.
Οι αεροσυνοδοί ντυμένες στα μπλε,
Σαν πολλές άλλες «Μις Οδησσός»,
Μας οδηγούντώρα ήρεμα στο παρελθόν.
Άλλη μια ανακοίνωση έρχεται: καθυστέρηση μέχρι τις οκτώ!
Και οι επιβάτες υπάκουα λένε, «Ξυπνήστε με»...
0α πετάξω σε οποιοδήποτε μέρος με δεχτεί.
Αλλά, ανάθεμα, δενμπορώνα περιμένωάλλο
0α πετάξω σε οποιοδήποτε μέρος με δεχτεί.
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 07:12
Langue: tchèque
MOSKVA - ODĚSA
Když já chci letět z Moskvy na Oděsu,
odloží start, je zmatek nad zmatky.
Stevardka projde... Lak má na účesu - jako z plesu -
je perfektní - jak všichni z posádky.
Přijímá Murmansk, přijímá i Lvov,
můžeš si letět k kdekterému městu,
zamířit můžeš třeba na Charkov,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
A teď si taky čerstvou zprávu nesu,
náš start už zase někdo zakázal.
Nepoletí se prostě na Oděsu - k mému děsu
na letišti se tvoří námraza.
V Leningradě je teplo - přímo ráj!
Tak pročpak nechci linku k tomu městu?
A ve Tbilisi v horku roste čaj,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
Jinam se letí - i když je tam zima,
odlétají si bez řečí - a hned!
A já musím tam, kde se na letišti nepřijímá.
Nechtějí mne - a tak odložím let.
Já musím tam, kde právě padá sníh,
kde není atmosféra pro siestu.
Jinde snad slunce svítí v ulicích,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
Odtud se nesmí, tam se nepřijímá -
je zbytečné se pouštět do hádky.
A v tom nás volá stevardka - a mne si sotva všímá,
lhostejná jako všichni z posádky.
I v Tramtárii už je letiště.
Leť si kam chceš, máš linek možná ke stu!
A já si Paříž nechám na příště,
protože zrovna tam dnes nemám cestu.
Už poletíme! Rozepneme bezpečnostní pásy!
V Oděse provoz právě začíná.
Jenže já myslím, že to neohlásí,
vždycky se ještě najde příčina.
Já musím tam, kde sněží, kde je mráz,
nemířím ani k Londýnu či k Brestu.
Snad do všech směrů odletěl bych včas,
snad do všech měst, kam zrovna nemám cestu.
Vždyť jsem to přece věděl hned,
už zase odložili let! Miss Oděsa nás vede zpět,
krásná jak tučko, s lakem na účesu - jako z plesu,
přátelská jako všichni z posádek.
A pak mi řekli, že mám čekat dál.
To už snad naschvál na nervy mi hrají!
Mám toho dost! Tak čert aby to vzal -
poletím prostě tam, kde přijímají.
Když já chci letět z Moskvy na Oděsu,
odloží start, je zmatek nad zmatky.
Stevardka projde... Lak má na účesu - jako z plesu -
je perfektní - jak všichni z posádky.
Přijímá Murmansk, přijímá i Lvov,
můžeš si letět k kdekterému městu,
zamířit můžeš třeba na Charkov,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
A teď si taky čerstvou zprávu nesu,
náš start už zase někdo zakázal.
Nepoletí se prostě na Oděsu - k mému děsu
na letišti se tvoří námraza.
V Leningradě je teplo - přímo ráj!
Tak pročpak nechci linku k tomu městu?
A ve Tbilisi v horku roste čaj,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
Jinam se letí - i když je tam zima,
odlétají si bez řečí - a hned!
A já musím tam, kde se na letišti nepřijímá.
Nechtějí mne - a tak odložím let.
Já musím tam, kde právě padá sníh,
kde není atmosféra pro siestu.
Jinde snad slunce svítí v ulicích,
jenže já zrovna tam dnes nemám cestu.
Odtud se nesmí, tam se nepřijímá -
je zbytečné se pouštět do hádky.
A v tom nás volá stevardka - a mne si sotva všímá,
lhostejná jako všichni z posádky.
I v Tramtárii už je letiště.
Leť si kam chceš, máš linek možná ke stu!
A já si Paříž nechám na příště,
protože zrovna tam dnes nemám cestu.
Už poletíme! Rozepneme bezpečnostní pásy!
V Oděse provoz právě začíná.
Jenže já myslím, že to neohlásí,
vždycky se ještě najde příčina.
Já musím tam, kde sněží, kde je mráz,
nemířím ani k Londýnu či k Brestu.
Snad do všech směrů odletěl bych včas,
snad do všech měst, kam zrovna nemám cestu.
Vždyť jsem to přece věděl hned,
už zase odložili let! Miss Oděsa nás vede zpět,
krásná jak tučko, s lakem na účesu - jako z plesu,
přátelská jako všichni z posádek.
A pak mi řekli, že mám čekat dál.
To už snad naschvál na nervy mi hrají!
Mám toho dost! Tak čert aby to vzal -
poletím prostě tam, kde přijímají.
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 07:15
Langue: hébreu
Versione ebraica di זאב גייזל. תרגום,
מוסקבה-אודסה
שוב לאודסה טס אני הערב -
ושוב ושוב דוחים את הטיסות
הינה דיילת במדים כחולים מראש עד גרב -
היא אמינה, כמו כל "אארופלוט"
בשמי נורילסק הכל בהיר וטוב
באשחאבאד אפילו טוב פי כמה
פתוחות כבר קייב, חרקוב, קישיניוב
ולבוב פתוחה, רק מה? לא בא לי שמה.
אולי הפעם יעבוד בקסם?
הכל נראה כאילו בשליטה...
אך שוב דוחים את המראת טיסת מוסקבה אודסה:
כוסה בקרח פס הנחיתה
בלנינגרד השלג כבר הפשיר,
לטוס לשם - אך בשביל מה ולמה?
ובטביליסי מזג האוויר
כמעט קיצי! רק מה? לא בא לי שמה.
אני שומע: לרוסטוב המריאו!
מה עם אודסה? אין שום סימנים...
שלושה ימים, שלושה לילות - מתי הם כבר יודיעו
שלא לשווא עברתי עינויים?
אני צריך לאן שיש סופות
איפה שעת החורף טרם תמה
ואם אי שם פורחות הרקפות -
זה נהדר... רק מה - לא בא לי שמה!
לא מוציאים מכאן, או שהעיר לא מקבלת?
אך הינה - הסתדרו המזלות:
לשער המראות קוראת אותנו הדיילת
שמלהיבה כמו כל אארופלוט
נפתח נמל סגור ולדיווסטוק,
ממנו ממשיכים ליוקוהמה
פתחו כבר כל מקום הכי רחוק,
פריס פתוחה! רק מה - לא בא לי שמה
אומרים - עכשיו נמריא! אין שום איסור, דקה או שתיים...
ברקע כבר צווחים המנועים
אני מרגיש דרוך על מחטים - כי בינתיים
אותי התירוצים כבר לא קונים
אני צריך לשלג הלבן,
לאן שעת החורף טרם תמה
תצאו ללונדון, דהלי, מגדן,
הכל נפתח - רק מה? לא בא לי שמה
מותר לצחוק - צדקתי! מכולם ביקשו לרדת.
אל העבר חוזרים במדרגות.
והינה הדיילת שוב בראש מורם צועדת -
היא אנושית כמו כל "אארופלוט".
כשעתידנו שוב בערפל,
לישון - זה פיתרון אוניברסאלי.
ואז אני מחליט: לעזאזל!
עכשיו אני אצא לאן שבא לי!
שוב לאודסה טס אני הערב -
ושוב ושוב דוחים את הטיסות
הינה דיילת במדים כחולים מראש עד גרב -
היא אמינה, כמו כל "אארופלוט"
בשמי נורילסק הכל בהיר וטוב
באשחאבאד אפילו טוב פי כמה
פתוחות כבר קייב, חרקוב, קישיניוב
ולבוב פתוחה, רק מה? לא בא לי שמה.
אולי הפעם יעבוד בקסם?
הכל נראה כאילו בשליטה...
אך שוב דוחים את המראת טיסת מוסקבה אודסה:
כוסה בקרח פס הנחיתה
בלנינגרד השלג כבר הפשיר,
לטוס לשם - אך בשביל מה ולמה?
ובטביליסי מזג האוויר
כמעט קיצי! רק מה? לא בא לי שמה.
אני שומע: לרוסטוב המריאו!
מה עם אודסה? אין שום סימנים...
שלושה ימים, שלושה לילות - מתי הם כבר יודיעו
שלא לשווא עברתי עינויים?
אני צריך לאן שיש סופות
איפה שעת החורף טרם תמה
ואם אי שם פורחות הרקפות -
זה נהדר... רק מה - לא בא לי שמה!
לא מוציאים מכאן, או שהעיר לא מקבלת?
אך הינה - הסתדרו המזלות:
לשער המראות קוראת אותנו הדיילת
שמלהיבה כמו כל אארופלוט
נפתח נמל סגור ולדיווסטוק,
ממנו ממשיכים ליוקוהמה
פתחו כבר כל מקום הכי רחוק,
פריס פתוחה! רק מה - לא בא לי שמה
אומרים - עכשיו נמריא! אין שום איסור, דקה או שתיים...
ברקע כבר צווחים המנועים
אני מרגיש דרוך על מחטים - כי בינתיים
אותי התירוצים כבר לא קונים
אני צריך לשלג הלבן,
לאן שעת החורף טרם תמה
תצאו ללונדון, דהלי, מגדן,
הכל נפתח - רק מה? לא בא לי שמה
מותר לצחוק - צדקתי! מכולם ביקשו לרדת.
אל העבר חוזרים במדרגות.
והינה הדיילת שוב בראש מורם צועדת -
היא אנושית כמו כל "אארופלוט".
כשעתידנו שוב בערפל,
לישון - זה פיתרון אוניברסאלי.
ואז אני מחליט: לעזאזל!
עכשיו אני אצא לאן שבא לי!
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 07:19
Langue: ukrainien
МОСКВА - ОДЕСА
Я вкотре вже лечу Москва - Одеса,
Літак не випускають знову от.
А ось пройшла вся в синім стюардесса, як принцеса -
Надійна, як весь наш цивільний флот.
Над Мурманськом - ні хмарки, хмарки - ні,
Хоч зараз - он, лети в Аддіс-Абебу.
Відкриті Київ, Харків, Кишинів,
І Львів відкрит, мені ж - туди не треба!
Сказали: "Сподіватись - нема сенсу
Не варто уповать на небеса! "
Затримку ось дають знов рейсу на Одесу:
Тепер - обледеніла смуга вся.
А в Ленінграді - з даху потекло, -
Чом не летіти в Ленінград по небу?!
В Тбілісі - там все ясно, там тепло́,
Там чай росте, мені ж - туди не треба!
Я чую: до Ростовів вилітають, -
Мені ж потрібно конче до Одес!
Мені треба туди, куди нас не приймають,
І вже три дні, як відкладають рейс.
Мені - де кучугури намело,
Де завтра снігопад чекають з неба!..
Де-небудь же все ясно і світло́ -
Там добре так, мені ж - туди не треба!
Нас звідси не пускають, туди нас не приймають, -
Несправедливо - сумно так, - та от
Нас на посадку нудно стюардеса зазиває,
Доступна, як і весь цивільний флот.
Відкрили десь найдальший закуток,
Ледве не далі, ніж Аддіс-Абеба,
Відкрит закритий порт Владивосток,
Париж відкрит, - мені ж - туди не треба!
Злетимо, розпогодиться - всі заборони знімуть!
Лайнер напруживсь, чути визг турбін...
А я не вірю вже ні в що - мене не візьмуть, -
Знову знайдеться безліч тих причин.
Мені - де хуртовини і туман,
Де завтра снігопад чекають з неба!..
Відкрили Лондон, Делі, Магадан -
Відкрили все, мені ж - туди не треба!
Я прав, хоч плач, хоч смійся, - та знов затримка рейсу -
І нас назад в минуле кличе от
Уся струнка, як "ТУ", та стюардеса міс Одеса, -
Що схожа на весь наш цивільний флот.
Знов дають затримку до восьми -
Покірно громадяни засинають ...
Все це мені набридло, чорт візьми, -
І я лечу туди, де ще приймають!
Я вкотре вже лечу Москва - Одеса,
Літак не випускають знову от.
А ось пройшла вся в синім стюардесса, як принцеса -
Надійна, як весь наш цивільний флот.
Над Мурманськом - ні хмарки, хмарки - ні,
Хоч зараз - он, лети в Аддіс-Абебу.
Відкриті Київ, Харків, Кишинів,
І Львів відкрит, мені ж - туди не треба!
Сказали: "Сподіватись - нема сенсу
Не варто уповать на небеса! "
Затримку ось дають знов рейсу на Одесу:
Тепер - обледеніла смуга вся.
А в Ленінграді - з даху потекло, -
Чом не летіти в Ленінград по небу?!
В Тбілісі - там все ясно, там тепло́,
Там чай росте, мені ж - туди не треба!
Я чую: до Ростовів вилітають, -
Мені ж потрібно конче до Одес!
Мені треба туди, куди нас не приймають,
І вже три дні, як відкладають рейс.
Мені - де кучугури намело,
Де завтра снігопад чекають з неба!..
Де-небудь же все ясно і світло́ -
Там добре так, мені ж - туди не треба!
Нас звідси не пускають, туди нас не приймають, -
Несправедливо - сумно так, - та от
Нас на посадку нудно стюардеса зазиває,
Доступна, як і весь цивільний флот.
Відкрили десь найдальший закуток,
Ледве не далі, ніж Аддіс-Абеба,
Відкрит закритий порт Владивосток,
Париж відкрит, - мені ж - туди не треба!
Злетимо, розпогодиться - всі заборони знімуть!
Лайнер напруживсь, чути визг турбін...
А я не вірю вже ні в що - мене не візьмуть, -
Знову знайдеться безліч тих причин.
Мені - де хуртовини і туман,
Де завтра снігопад чекають з неба!..
Відкрили Лондон, Делі, Магадан -
Відкрили все, мені ж - туди не треба!
Я прав, хоч плач, хоч смійся, - та знов затримка рейсу -
І нас назад в минуле кличе от
Уся струнка, як "ТУ", та стюардеса міс Одеса, -
Що схожа на весь наш цивільний флот.
Знов дають затримку до восьми -
Покірно громадяни засинають ...
Все це мені набридло, чорт візьми, -
І я лечу туди, де ще приймають!
envoyé par Krzysiek Wrona - 6/3/2014 - 07:25
Langue: finnois
Traduzione finlandese / Finnish translation / Traduction finnoise / Финский перевод / Suomennos: Antti Torvinen
MOSKOVA - ODESSA
Joka kerta, kun haluan lentää Moskovasta Odessaan, -
taaskaan ei saada lentolupaa.
Siinä meni lentoemäntä sinisissään kuin prinsessa,
luotettava, kuten koko siviililentolaivue.
Murmanskin yllä ei ole sadetta eikä pilviä,
ja vaikka heti voit lentää Ašgabatiin,
voit päästä Kiovaan, Harkoviin, Kišinjoviin,
ja Lvov on avoinna - mutta siellä minua ei tarvita!
Minulle sanottiin: »Tänään älä toivo turhia,
ei kannata luottaa taivaaseen...«
Ja taas annetaan ilmoitus Odessan lennon viivästymisestä,
nyt kiitoradan jäätymisen vuoksi.
Leningradissa jo räystäät tippuu.
Miksi minä lentäisin Leningradiin?
Tbilisissä on kirkasta, siellä on lämmintä,
siellä tee kasvaa, mutta siellä ei minua tarvita!
Nyt kuulutetaan: Rostovin kone lähtee!
Mutta minun pitää ehdottomasti päästä Odessaan,
Minä haluan sinne, missä ei minua odoteta,
ja siksi jatkuvasti siirretään lentoa.
Minun täytyy mennä sinne missä on kinoksia,
minne huomiseksi odotetaan lumimyrskyä.
Jossakin on kaikki selkeää ja valoisaa,
siellä on hyvä olla, mutta siellä ei minua tarvita!
Täältä ei päästetä ja tuonne ei vastaanoteta,
se on epäoikeudenmukaista, minä murehdin, mutta nyt
ikävällä äänellä lähtöselvitykseen pyytää meitä lentoemäntä,
yhtä lähestyttävä kuin koko siviililentolaivue.
Nyt avattiin kaukaisimmatkin läävät,
jotka eivät houkuta vaikka palkittaisiin,
Avoinna on suljettu Vladivostokin satama,
vaikka Pariisiin voit mennä, mutta siellä ei minua tarvita!
Kohta lennämme, sää selkenee, kiellot poistetaan.
Konetta viritellään, turbiinien ulina kuuluu jo.
Minä en usko enää mihinkään - minua ei varmaan huolita,
taas löytävät kaikenlaisia syitä.
Minä haluan sinne, missä on lumimyrskyjä ja sumua,
minne huomiseksi odotetaan sadetta.
Avoinna ovat Lontoo, Delhi, Magadan,
Kaikki ovat avoinna, mutta minua siellä ei tarvita!
Ja oikein - itke tai naura, mutta taas siirretään lentoa,
ja meidät johdattaa taas odottamaan
yhtä ryhdikkäänä kuin Tupolev tämä Miss Odessa,
samanlainen kuin koko siviililentolaivue.
Taas tulee kuulutus viivästyksestä kello kahdeksaan
ja kansalaiset kuuliaisesti nukahtavat.
Minua tämä ottaa päähän, helvetti soikoon,
minä lennän sinne, missä vain vastaanotetaan!
Joka kerta, kun haluan lentää Moskovasta Odessaan, -
taaskaan ei saada lentolupaa.
Siinä meni lentoemäntä sinisissään kuin prinsessa,
luotettava, kuten koko siviililentolaivue.
Murmanskin yllä ei ole sadetta eikä pilviä,
ja vaikka heti voit lentää Ašgabatiin,
voit päästä Kiovaan, Harkoviin, Kišinjoviin,
ja Lvov on avoinna - mutta siellä minua ei tarvita!
Minulle sanottiin: »Tänään älä toivo turhia,
ei kannata luottaa taivaaseen...«
Ja taas annetaan ilmoitus Odessan lennon viivästymisestä,
nyt kiitoradan jäätymisen vuoksi.
Leningradissa jo räystäät tippuu.
Miksi minä lentäisin Leningradiin?
Tbilisissä on kirkasta, siellä on lämmintä,
siellä tee kasvaa, mutta siellä ei minua tarvita!
Nyt kuulutetaan: Rostovin kone lähtee!
Mutta minun pitää ehdottomasti päästä Odessaan,
Minä haluan sinne, missä ei minua odoteta,
ja siksi jatkuvasti siirretään lentoa.
Minun täytyy mennä sinne missä on kinoksia,
minne huomiseksi odotetaan lumimyrskyä.
Jossakin on kaikki selkeää ja valoisaa,
siellä on hyvä olla, mutta siellä ei minua tarvita!
Täältä ei päästetä ja tuonne ei vastaanoteta,
se on epäoikeudenmukaista, minä murehdin, mutta nyt
ikävällä äänellä lähtöselvitykseen pyytää meitä lentoemäntä,
yhtä lähestyttävä kuin koko siviililentolaivue.
Nyt avattiin kaukaisimmatkin läävät,
jotka eivät houkuta vaikka palkittaisiin,
Avoinna on suljettu Vladivostokin satama,
vaikka Pariisiin voit mennä, mutta siellä ei minua tarvita!
Kohta lennämme, sää selkenee, kiellot poistetaan.
Konetta viritellään, turbiinien ulina kuuluu jo.
Minä en usko enää mihinkään - minua ei varmaan huolita,
taas löytävät kaikenlaisia syitä.
Minä haluan sinne, missä on lumimyrskyjä ja sumua,
minne huomiseksi odotetaan sadetta.
Avoinna ovat Lontoo, Delhi, Magadan,
Kaikki ovat avoinna, mutta minua siellä ei tarvita!
Ja oikein - itke tai naura, mutta taas siirretään lentoa,
ja meidät johdattaa taas odottamaan
yhtä ryhdikkäänä kuin Tupolev tämä Miss Odessa,
samanlainen kuin koko siviililentolaivue.
Taas tulee kuulutus viivästyksestä kello kahdeksaan
ja kansalaiset kuuliaisesti nukahtavat.
Minua tämä ottaa päähän, helvetti soikoon,
minä lennän sinne, missä vain vastaanotetaan!
envoyé par Juha Rämö - 7/12/2016 - 13:58
×
![]()
