Language   

Τα τραγούδια του δρόμου

Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος
Language: Greek (Modern)


Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος

List of versions


Related Songs

Τζαμάικα
(Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος)
Ο αρχηγός
(Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος)
Τα νέγρικα
(Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος)


Ta tragoúdia tou drómou
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Νεγρεπόντης, Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Εκτελέσεις: Μάνος Λοΐζος, Αλέκα Αλιμπέρτη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Σμοκοβίτης
Δίσκος: Τα τραγουδια του δρόμου, 1974

Testi di Kostoula Mitropoulou, Lefteris Papadopoulos, Manos Loïzos, Yannis Negrepondis, Dimitris Christodoulou
Musica di Manos Loïzos
Interpretazioni di Manos Loïzos, Aleka Aliberti, Vasilis Papakonstandinou, Kostas Smokovitis.
Disco: Le canzoni di strada, 1974

tudromu


Le "Canzoni della strada" furono uno dei primi dischi che Manos Loïzos mise in circolazione dopo la caduta dei Colonnelli. Furono immediatamente adottate dal popolo. Alcune canzoni risalivano ai tempi anteriori alla Giunta, sparse il piccoli dischi da 45 giri, e avevano accompagnato quella sorta di Sessantotto anticipato rispetto al resto del mondo, che i giovani greci avevano animato nei primi anni Sessanta, per poi vederselo soffocato dal colpo di stato dell' aprile 1967 e dalla settennale dittatura.

Delle 11 canzoni di cui si compone, già ne sono presenti 6 in AWS, alcune fin dall'elenco primitivo; e il mio suggerimento è di lasciarle dove sono, con le loro note magari un po' incomplete, ma con gli interventi dei visitatori. Ciò significa semplicemente che, all'origine, c'erano solamente meno mezzi per documentare le canzoni che qui si pubblicavano, ma che nei padri fondatori di questo sito c'era già tutto il "naso" che occorreva. Siccome quel disco (e quel musicista, insieme ai suoi poeti e ai suoi cantanti) fu straordinariamente significativo di quell' epica stagione, mi sembra giusto collocarlo per intero in una pagina solenne. Quando Riccardo ne avrà il tempo e la voglia, ci penserà lui, come lui solo sa fare.

Io provvedo a inviare le rimanenti canzoni, e a fare una nota biografica del musicista, che spero sia abbastanza degna di lui e, soprattutto, sia letta dai nostri lettori. (gpt)

Τα Τραγούδια του Δρόμου


Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κι ο Μάνος  Λοΐζος.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κι ο Μάνος Λοΐζος.



1. Ο δρόμος

Κωστούλα Μητροπούλου - Μάνος Λοΐζος




Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία

κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά

ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία

κι’ έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά


'Υστερα κύλησε ο καιρός και η ιστορία

πέρασε εύκολα απ’ την μνήμη στην καρδιά

ο τοίχος έγραφε: Mοναδική ευκαιρία,

εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά 



Tις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία

έπειτα γήπεδο στην χύμα τα καβγά

ο δρόμος είχε την δική του ιστορία

είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.

Κωστούλα Μητροπούλου (1935-2004)
Κωστούλα Μητροπούλου (1935-2004)



2. Ο αρχηγός

Λευτέρης Παπαδόπουλος - Αλέκα Αλιμπέρτη



Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.


Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια

κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή

στα παλιά μας στέκια



Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό

κι ήξερες μονάχα να διατάζεις

κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ

για να με κοιτάζεις



Έγειρες στη γη να κοιμηθείς

κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι

σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς

κι όμως έχω ζήσει.

Αλέκα Αλιμπέρτη.
Αλέκα Αλιμπέρτη.



3. Ο μέρμηγκας

Μάνος Λοΐζος - Μάνος Λοΐζος



Ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα.


Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ' το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ΄ ασκέρι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε

Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ΄ ωραίο σου λαρύγγι

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε

Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν΄ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ΄ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!


4. Μη με ρωτάς

Λευτέρης Παπαδόπουλος - Μάνος Λοΐζος



Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.


Τα πολυβόλα σωπάσαν

Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν

Ένας βοριάς παγωμένος

Σαρώνει την έρημη γη



Στρατιώτες έρχονται

Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν

Κι εσύ ησυχάζεις

Το δάχτυλο βάζεις

Να βρεις την πληγή



Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς,μη με ρωτάς

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι

μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς



Στην πολιτεία βραδιάζει

Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει

Ένα καμιόνι φορτώνει

Και κόβει στα δυο τη σιγή ...


Περιπολία στους δρόμους

Και κάποια φωνή που διατάζει

Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις

Να βρεις την πληγή ...



Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι

Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι

Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς


5. Συρματοπλέγματα

Λευτέρης Παπαδόπουλος - Αλέκα Αλιμπέρτη



Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.


Συρματοπλέγματα αναμεσά μας,
φαντάρε που `σε αντικρύ.
Αύριο θα `μαστε νεκροί,
αύριο θα `μαστε νεκροί,
μια τρύπα στα πουκαμισά μας.

Συρματοπλέγματα και στις καρδιές μας,
όπως τα γένια μας σκληρά.
Ηρθ΄ η δική σου η σειρά,
ηρθ΄ η δική σου η σειρά,
ρίξε να κάψεις τις σοδειές μας.

Συρματοπλέγματα και οι ψαλίδες,
κόβουν μονάχα το χαρτί.
Φυλάξου θα `χουμε γιορτή,
φυλάξου θα `χουμε γιορτή,
ανάψαν οι φωτοβολίδες.


6. Ο στρατιώτης

Κωστούλα Μητροπούλου - Βασίλης Παπακωνσταντίνου



Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (ζωντανή).


Του 'παν θα βάλεις το χακί

θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή

θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή

και ήρωας θα γίνεις



Εκείνος δεν μιλάει πολύ

του 'ναι μεγάλη η στολή

του 'ναι μεγάλη η στολή

και βάσανο οι αρβύλες



Το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει

είναι φασιστικό και του 'ρχεται να κλαίει

είναι φασιστικό και του 'ρχεται να κλαίει

το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει



Δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς

τις νύχτες ξύπναγε νωρίς

τις νύχτες ξύπναγε νωρίς

και μίλαγε για λάθος



Μια μέρα έγινε στουπί

πέταξε πέρα τη στολή

πέταξε πέρα τη στολή

και έκλαψε μονάχος



Το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει

είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει

είναι φασιστικό και ντρέπεται να κλαίει

το εμβατήριο που του ‘μαθα να λέει



7. Τσε

Μάνος Λοΐζος - Μάνος Λοΐζος



Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.


Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ΄ τα ξένα

Απ΄ αυτές που κρατάν οι φοιτητές
Απ΄ αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές
Απ΄ αυτές που κρεμάν οι φοιτητές
Στην καρδία τους
Τσε Γκεβάρα

Κλείσε το παράθυρο
Σφάλισε τις πόρτες
Τρέμω για τον άνθρωπο
Με τις μπότες

Τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
Τι ζητά και για σένανε ρωτά
Τι ζητά και το σπίτι μας κοιτά
Κάθε βράδυ
Τσε Γκεβάρα

Τόσα τριαντάφυλλα
Τα `καψε το χιόνι
Αχ αυτή η άνοιξη
Με ματώνει

chegreco



8. Θα κλείσω το παράθυρο

Λευτέρης Παπαδόπουλος – Αλέκα Αλιμπέρτη



Ερμηνεία της Χαρούλας Αλεξίου.


Θα κλείσω το παράθυρο
την πόρτα θα καρφώσω
τη νύχτα αυτή που ο θάνατος
γωνιά γωνιά σε ψάχνει.

Δε θα σε δώσω του φονιά
πουλί κυνηγημένο
θα βρω μαχαίρι και γωνιά
και θα τον περιμένω.

Χτυπάνε δυο, χτυπάνε τρεις
ραγίζουν τα ρολόγια
χτυπάν την πόρτα δεκατρείς
ακούει η νύχτα, τρέμει.

Δε θα σε δώσω του φονιά
πουλί κυνηγημένο
θα βρω μαχαίρι και γωνιά
και θα τον περιμένω.

Το αίμα σου γαρούφαλλο
το δάκρυ μου ποτάμι...


9. To ακορντεόν

Γιάννης Νεγρεπόντης - Μάνος Λοΐζος



Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και της Παιδικἠς Χορωδίας Σπύρου Λάμπρου
Αυτό το τραγούδι ανήκει στα “Πρωτόγονα ΑΠΤ”.


Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο

που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν

όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος

φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν



Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα

κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν

Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα

και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν



Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει

όποτε ακούω από τότε ακορντεόν

κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει

δε θα περάσει ο φασισμός


10. Δώδεκα παιδιά

Δημήτρης Χριστοδούλου - Κώστας Σμοκοβίτης



Ερμηνεία του Κώστα Σμοκοβίτη.


Κώστας Σμοκοβίτης.
Κώστας Σμοκοβίτης.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά,
πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο,
πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.

Bρήκαν στην κορφή, την παλιά πληγή,
το χρυσό μαχαίρι του ληστή.

Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά,
πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο,
πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.

Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά,
πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά,
χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.

Γράψαν μιαν ευχή, να μη ξεχαστεί,
κάτω από το χώμα η γιορτή.

Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά,
πήραν το Χριστό στους ωμούς, δώδεκα παιδιά,
χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.


11. Tρίτος παγκόσμιος

Γιάννης Νεγρεπόντης - Μάνος Λοΐζος



Ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (ζωντανή).
Αυτό το τραγούδι ανήκει στα “Πρωτόγονα ΑΠΤ”.


Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς

σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανξ

Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς

αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανξ



Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς

δούλευαν στο Μπραουν, στον Φισερ, στον Κραφτ

Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ

αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ



Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς

ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανξ

ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ

ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ



Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ

χώρισαν σε Μπραουν σε Φισερ σε Κραφτ

Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ

εχθροί τάχα γίνανε διαλύσανε το τραστ



και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ

στρατιώτες του πήρανε, στον πόλέμο παν

Ο Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φρανς

σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ΄ τα τανξ



Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ

σκέφτηκαν και βρήκαν πως φταιει ο Μαρξ
Ο Μπραουν, ο Φισερ και ο Κραφτ

ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ

ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ

ξανασμίξανε πάλι και φτιάξανε τραστ.

Contributed by Gian Piero Testa - 2012/12/19 - 16:21




Language: Italian

Le versioni italiane di Gian Piero Testa (GPT), Giuseppina Dilillo (GD) e Raf (R)

Gian Piero Testa.
Gian Piero Testa.
Giuseppina Dilillo.
Giuseppina Dilillo.




tragdromspecial

Le canzoni di strada


Lefteris Papadopoulos e Manos Loïzos.
Lefteris Papadopoulos e Manos Loïzos.



1. La strada

Kostoula Mitropoulou – Manos Loïzos
GD
Questa canzone fa parte delle "CCG Primitive".


La strada aveva una storia tutta sua
qualcuno la scrisse sul muro con la vernice
era una parola sola “libertà”
e dopo dissero che l’avevano scritta dei bambini

poi il tempo passò e la storia
passò facilmente dalla memoria al cuore
il muro riportava le parole “occasione unica
all’interno si vendono merci di ogni genere”

e le domeniche passate al bar
poi allo stadio baruffe a volontà
la strada aveva una storia tutta sua
e dissero che l’avevano scritta dei bambini.

Kostoula Mitropoulou (1935-2004)
Kostoula Mitropoulou (1935-2004)



2. Il comandante

Lefteris Papadopoulos – Aleka Aliberti
R


Lefteris Papadopoulos.
Lefteris Papadopoulos.
Costruivamo cappelli di carta

ed avevamo fucili di legno

la guerra era come una festa,

nei nostri remoti nascondigli



Tutti ti chiamavano comandante

e tu sapevi solo dare ordini

tutti ti seguivano ed anch'io,

solo perchè mi guardassi.



Sei caduto a terra per dormire

il tuo cuore si è mutato in un cipresso

dicevo: se ti uccidessero allora anch'io morirei,

ed invece continuo a vivere.

Aleka Aliberti.
Aleka Aliberti.



3. Il formicone

Manos Loïzos – Manos Loïzos
GPT


Un formicone sordo mi prese per la mano
Io - dice - la so più lunga di tutta la masnada

E le sue formicoline
battevano le mani con entusiasmo
un due facciamo la riverenza
un due andiamo alla battaglia
un due e non sentiamo la fame

Te la sfanghi ch'è un piacere mio eccellente formicone
ma sta' bene attento alla tua bella strozza

E le sue formicoline
battevano le mani con entusiasmo
un due facciamo la riverenza
un due andiamo alla battaglia
un due però ci è venuta fame

Prima di riuscire a dirgli di cambiar sistema
tutta la colonia gli saltò addosso per ingoiare il formicone

E le sue formicoline
battevano le mani con entusiasmo
un due però ci è venuta fame
un due e adesso ti mangiamo!


4. Non chiedermi

Lefteris Papadopoulos – Manos Loïzos
GPT


Le mitragliatrici si sono azzittite

Le città svuotate e chiuse

Un gelido vento del nord

Spazza la terra deserta



Soldati arrivano
vanno, domandano perché hanno combattuto

E tu sei tranquillo

Metti il dito

A frugare la piaga



Non me lo chiedere, non ricordo

Non chiedermi, non chiedermi, non chiedermi

Non guardarmi, mi fai paura

Non guardarmi, non chiedermi, non chiedermi



Sulla città scende la sera

La neve ricopre i tetti

Un camion carica

E taglia in due il silenzio...



Sulla città scende la sera

La neve ricopre i tetti

Un camion carica
E taglia in due il silenzio...


Pattuglie nelle strade

E una voce che dà ordini

E tu sei tranquillo

Metti il dito

A frugare la piaga



Non me lo chiedere, non ricordo

Non chiedermi, non chiedermi, non chiedermi

Non guardarmi, mi fai paura

Non guardarmi, non chiedermi, non chiedermi


5. Fili spinati

Lefteris Papadopoulos – Aleka Aliberti
GPT


Fili spinati tra di noi
soldatino che mi stai di fronte.
Domani saremo morti,
domani saremo morti,
un buco nelle nostre casacche.

Fili spinati anche nei nostri cuori,
come la nostra dura generazione.
E' arrivato il tuo turno.
è arrivato il tuo turno,
spara per bruciare i nostri raccolti.

Fili spinati e le forbici
tagliano solamente la carta.
Bada a te che arriva la festa,
bada a te che arriva la festa,
si sono accesi i riflettori.



6. Soldato

Kostoula Mitropoulou – Vasilis Papakonstandinou
GD


Ti vestirai color caki gli hanno detto

andrai in prima linea

andrai in prima linea

e diventerai eroe



Lui non parla molto

la divisa gli sta grande

la divisa gli sta grande

gli scarponi, un tormento



L'embaterio che gli hanno insegnato a cantare

è monotono e gli vien da piangere

è monotono e gli vien da piangere

l'embaterio che gli hanno insegnato a cantare



Nessuno gli scrisse
mai
si svegliava in piena notte

si svegliava in piena notte

e parlava di errore



Un giorno si ubriacò fradicio

gettò via la divisa

gettò via la divisa
e pianse la sua solitudine



L'embaterio che gli hanno insegnato a cantare

è monotono e si vergogna a piangere

è monotono e si vergogna a piangere

l'embaterio che gli hanno insegnato a cantare


7. Che Guevara

Manos Loïzos – Manos Loïzos
GPT


chegreco


Anche a me è arrivata una tua fotografia
Una fotografia dall'estero.

Di quelle che conservano gli studenti
Di quelle che lo spione fa a pezzetti

Di quelle che gli studenti appendono
nei loro cuori
"Che" Guevara

Chiudi la finestra
Assicura le porte
Mi fa paura l'uomo
con gli stivali

Che va cercando mentre cammina nell'ombra
Che va cercando mentre domanda di te
Che va cercando mentre scruta la nostra casa
Ogni sera
"Che" Guevara

Quande rose
ha inaridito la nevicata
Ahi, questa primavera
mi fa sanguinare


8. Chiuderò la finestra

Lefteris Papadopoulos – Aleka Aliberti
GPT


Chiuderò la finestra
inchioderò la porta
in questa notte in cui la morte
ti cerca in ogni angolo.

Non ti consegnerò all'assassino
uccellino mio braccato
troverò un coltello e un angolo
e lo aspetterò.

Bussano in due, bussano in tre
si infrangono gli orologi
bussano alla porta in tredici
la notte ascolta, ha paura.

Non ti consegnerò all'assassino
uccellino mio braccato
troverò un coltello e un angolo
e lo aspetterò.

Il tuo sangue è un garofano
e il mio pianto un fiume...


9. La fisarmonica

Yannis Negrepondis – Manos Loïzos
GD
Questa canzone fa parte delle “CCG Primitive”.


Nel mio vecchio quartiere avevo un amico

che sapeva suonare la fisarmonica

quando cantava era come il sole

la fisarmonica gli metteva il fuoco alle mani.



Ma una sera buia come le altre

faceva il palo suonando la fisarmonica

dei camion tedeschi si fermarono davanti alla mandra

e una raffica fermò la fisarmonica



E come uno slogan per sempre mi rimane

da allora ogni volta che sento una fisarmonica

come un'impronta che ha segnato la mia vita:

«Non passerà, non passerà il fascismo»


10. Dodici ragazzi

Dimitris Christoudoulou – Kostas Smokovitis
GPT


Kostas Smokovitis.
Kostas Smokovitis.
Dodici ragazzi nella strada, dodici ragazzi
si presero la pioggia sulle spalle, dodici ragazzi
si fecero amico il freddo, tennero in alto il sole
andarono ancor più lontano degli uccelli.

Trovarono sulla cima la vecchia piaga
e il coltello d'oro del brigante.

Dodici ragazzi nella strada, dodici ragazzi
si presero la pioggia sulle spalle, dodici ragazzi
si fecero amico il freddo, tennero in alto il sole
andarono ancor più lontano degli uccelli.

Dodici ragazzi nella strada, dodici ragazzi
si presero la pioggia sulle spalle, dodici ragazzi
scolpirono le leggi nella terra, aprirono strade nella notte
e l'amore divenne più profondo.

Scrissero una preghiera, da non dimenticare
la festa sta sotto la terra.

Dodici ragazzi nella strada, dodici ragazzi
si presero la pioggia sulle spalle, dodici ragazzi
scolpirono le leggi nella terra, aprirono strade nella notte
e l'amore divenne più profondo.


11. Terza mondiale

Yannis Negrepondis – Vasilis Papakonstandinou
GD
Questa canzone fa parte delle “CCG Primitive”.


Petros, Johann e Franz

lavoravano in fabbrica e costruivano tanks

Petros, Johann e Franz

sono diventati inseparabili costruendo tanks



Petros, Johann e Franz

lavoravano per Brown Fisher e Kraft

e Brown, Fisher e Kraft
sono diventati inseparabili costruendo trust



Petros, Johann e Franz

ignari lavoravano sempre ai tanks

in vita loro non hanno mai letto Marx

non hanno idea di trust e di crac



Brown, Fisher e Kraft

si sono divisi in Brown, Fisher
e Kraft
Brown, Fisher e Kraft

nemici pare siano diventati e sciolgono il trust



e prima ancora di sapere cosa ha detto Marx

li hanno presi a fare il soldato, alla guerra vanno

Petros, Johann e Franz

da eroi son caduti sotto ai tanks



Brown, Fisher e Kraft

han riflettuto e trovato che è tutta colpa di Marx

Brown, Fisher e Kraft

si son ritrovati e han ricreato il trust

si son ritrovati e han ricreato il trust

si son ritrovati e han ricreato il trust.

Contributed by Gian Piero Testa - 2012/12/19 - 16:26




Language: French

Les versions françaises de Marco Valdo M.I.

Marco Valdo M.I.
Marco Valdo M.I.

Version française – LES CHANSONS DE LA ROUTE – Marco Valdo M .I. – 2012
d'après les versions italiennes de Gian Piero Testa, Giuseppina Dilillo et Raf
de chansons grecques – Τα τραγούδια του δρόμου (Ta tragoudia tou dromou) – Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος – 1974

Textes de Kostoula Mitropoulou, Leftéris Papadopoulos, Manos Loïzos, Yannis Negrepondis, Dimitris Christodoulou
Musique de Manos Loïzos
Interprétations de Manos Loïzos, Aleka Aliberti, Vasilis Papakonstandinou, Kostas Smokovitis.


tudromu


Les « Chansons de la route » furent un des premiers disques que Manos Loïzos mit en circulation après la chute des Colonels. Elles furent immédiatement adoptées par le peuple. Quelques chansons remontaient aux temps antérieurs à la Junte, dispersées sur de petits disques de 45 tours, et avaient accompagné cette sorte Soixante-huit anticipé par rapport au reste du monde, que les jeunes Grecs avaient animé dans les premiers années Soixante, pour ensuite se voir étouffés par le coup d'état d'avril 1967 et de la dictature septennale.
Des 11 chansons dont se composent les « Chansons de la route », 6 déjà sont présentes dans les CCG, certaines depuis la liste primitive ; et ma suggestion est de les laisser où elles sont, avec leurs notes peut-être un peu incomplètes, mais avec les interventions des visiteurs. Cela signifie simplement qu'à l'origine, il y avait seulement moins de moyens pour y documenter les chansons qu'on publiait ici, mais que chez les pères fondateurs de ce site il y avait déjà tout le « flair » qu'il fallait. Puisque ce disque (et ce musicien, ses poètes et son chanteur) fut extraordinairement significatif de cette saison épique, il me semble juste de le placer en entier dans une page solennelle. Lorsque Riccardo en aura le temps et l'envie, il y pensera, comme seul, il sait faire. Je me charge d'envoyer les chansons manquantes, et de faire une note biographique du musicien, qui j'espère soit assez digne de lui et, surtout, soit lue de nos lecteurs. (gpt)

Les chansons de la route


Leftéris Papadopoulos et Manos Loïzos.
Leftéris Papadopoulos et Manos Loïzos.



1. La rue

Kostoula Mitropoulos – Manos Loïzos
Cette chanson appartient aux “CCG Originaires”.


La rue avait sa propre histoire
Quelqu'un l'écrivit sur un mur à la peinture
C'était un seul mot : « liberté »
Et après, ils la dirent écrite par des enfants

Puis, le temps passa et l'histoire
Passa facilement de la mémoire au coeur
Le mur disait les mots « Occasion unique
À l'intérieur, on vend des marchandises en tout genre »

Et les dimanches passés au bar
Puis au stade, bagarres à volonté
La rue avait sa propre histoire
Et ils la dirent écrite par des enfants

Kostoula Mitropoulou (1935-2004)
Kostoula Mitropoulou (1935-2004)



2. Le commandant

Leftéris Papadopoulos – Aleka Aliberti
Cette chanson appartient aux “CCG Originaires”.


Leftéris Papadopoulos.
Leftéris Papadopoulos.
Nous faisions des chapeaux de papier 

Et nous avions des fusils bricolés
La guerre était comme une fête, 

Dans nos profondes cachettes

Tous t'appelaient commandant 

Et tu savais seulement donner des ordres 

Tous te suivaient et moi devant, 

Seulement pour que tu me regardes.

Tu es tombé pour dormir en terre
Ton coeur s'est changé en cyprès 

Je disais : S'ils te tuaient, moi aussi je mourrais, 

Et pourtant, je continue à vivre.

Aleka Aliberti.
Aleka Aliberti.



3. Le fourmilion

Manos Loïzos – Manos Loïzos


Un fourmilion sourd me prit par la main
Moi – dit-il – j'en sais plus long que toute la bande

Et les fourmis
Battaient des mains avec enthousiasme
Un deux nous faisons le salut
Un deux nous allons à la bataille
Un deux et nous ne sentons pas la faim

Te couvrir de boue est un plaisir mon excellent fourmilion
Mais fais bien attention à ton beau plastron

Et les fourmis
Battaient des mains avec enthousiasme
Un deux nous saluons
Un deux nous allons à la bataille
Un deux et nous sentons venir la faim

Avant d'avoir pu lui dire de changer système
Toute la colonie sauta dessus pour avaler le fourmilion

Et les fourmis
Battaient des mains avec enthousiasme
Un deux nous faisons le salut
Un deux nous allons à la bataille
Un deux et nous te mangeons


4. Ne me demandez pas

Leftéris Papadopoulos – Manos Loïzos


Les mitrailleuses se sont tues 

Les villes vidées et fermées 

Un vent du nord 
glacial
Balaye la terre déserte 


Des soldats vont et viennent, demandant pourquoi ils ont combattu 

Et toi tranquillement
Tu mets le doigt 

Pour fouiller la plaie

Ne me le demandez pas, je ne me rappelle pas
Ne me demandez pas, ne me demandez pas, ne me demandez pas
Ne me regardez pas, vous me faites peur 

Ne me regardez pas, ne me demandez pas, ne me demandez pas

Sur la ville descend le soir 

La neige recouvre les toits 

Un camion charge 

Et coupe en deux le silence…

Des patrouilles dans les rues 

Et une voix qui donne des ordres 

Et toi tranquillement
Tu mets le doigt 

Pour fouiller la plaie 


Ne me le demandez pas, je ne me rappelle pas
Ne me demandez pas, ne me demandez pas, ne me demandez pas
Ne me regardez pas, vous me faites peur 

Ne me regardez pas, ne me demandez pas, ne me demandez pas.


5. Fils barbelés

Leftéris Papadopoulos – Aleka Aliberti


Barbelés entre nous
Petit soldat en face de moi
Demain nous serons des morts,
Demain nous serons des morts,
Un trou dans nos tuniques.

Barbelés même dans nos coeurs,
Comme notre dure génération.
C'est ton tour,
C'est ton tour,
Tire pour brûler nos récoltes.

Barbelés et les ciseaux
Coupent seulement le papier.
Il dépend de toi qu'arrive la fête,
Il dépend de toi qu'arrive la fête,
Les projecteurs viennent de s'allumer


6. Soldat

Kostoula Mitropoulou – Vasilis Papakonstandinou


vassilispapa


On lui a dit 
 « Tu t'habilleras de kaki
Tu iras en première ligne
Tu iras en première ligne
Et tu deviendras un héros. »
 


Il ne parle pas beaucoup
Son uniforme est trop grand
Son uniforme est trop grand
Ses bottines, un tourment

Le chant de marche qu'ils lui ont appris à chanter 

Est monotone et le fait pleurer
Est monotone et le fait pleurer
Le chant de marche qu'ils lui ont appris à chanter 


Personne ne lui écrivit
Il s'éveillait en pleine nuit 

Il s'éveillait en pleine nuit 

Et il parlait d'erreur 


Un jour il se soûla à mourir
Il jeta son uniforme
Il jeta son uniforme
Et pleura sa solitude

Le chant de marche qu'ils lui ont appris à chanter 

Est monotone et honteux à pleurer
Est monotone et honteux à pleurer
Le chant de marche qu'ils lui ont appris à chanter 



7. “Che”

Manos Loïzos – Manos Loïzos


chegreco


Même à moi ta photo est parvenue
Une photographie de l'étranger.

De celles que conservent les étudiants
De celles dont le cafard fait mille morceaux
De celles que les étudiants accrochent dans leur cœur

« Che » Guevara

Ferme la fenêtre
Calfeutre les portes
Il me fait peur l'homme
Avec les bottes

Qui cherche en marchant dans l'ombre
Qui cherche en demandant après toi
Qui cherche en scrutant notre maison
Chaque soir
« Che » Guevara

Combien de roses
A fanées la neige
Aïe, ce printemps
Me fait saigner


8. Je fermerai la fenêtre

Leftéris Papadopoulos – Aleka Aliberti


Je fermerai la fenêtre
Je clouerai la porte
Dans cette nuit où la mort
Te cherche dans tous les coins

Je ne te livrerai pas à l'assassin
Mon petit oiseau traqué
Je trouverai un couteau et un coin
Et je l'attendrai.
Ils frappent deux fois, ils frappent trois fois
Les montres se fracassent
Ils frappent à la porte treize fois
La nuit écoute, elle a peur.

Je ne te livrerai pas à l'assassin
Mon petit oiseau traqué
Je trouverai un couteau et un coin
Et je l'attendrai.

Ton sang est un oeillet
Et mon pleur un fleuve…


9. L'accordéon

Yannis Negrepondis – Manos Loïzos
Cette chanson appartient aux “CCG Originaires”.


Dans mon vieux quartier, j'avais un ami 

Qui savait jouer de l'accordéon 

Quand il chantait, il était comme le soleil
L'accordéon lui mettait le feu aux mains.

Mais un soir sombre comme les autres
Il faisait le guet en jouant de l'accordéon 

Des camions allemands s'arrêtèrent devant l'étable
Et une rafale arrêta l'accordéon

Et toujours me reste 
comme un slogan
Depuis lors, chaque fois que j'entends un accordéon 

J'entends l'écho qui a marqué ma vie :
« Le fascisme ne passera pas, le fascisme ne passera pas »


10. Douze gars

Dimitris Christoudoulou – Kostas Smokovitis


Kostas Smokovitis.
Kostas Smokovitis.
Douze gars sur la route, douze gars
Ont ramassé la pluie sur le dos, douze gars
Se firent un ami du froid, défendirent le soleil
Allèrent encore plus haut que les oiseaux.

Ils trouvèrent au sommet la vieille plaie
Et le couteau d'or du brigand.

Douze gars sur la route, douze gars
Ont ramassé la pluie sur le dos, douze gars
Se firent un ami du froid, défendirent le soleil
Allèrent encore plus haut que les oiseaux.

Douze gars sur la route, douze gars
Ont ramassé la pluie sur le dos, douze gars
Sculptèrent les lois dans la terre, ouvrirent des routes dans la nuit
Et leur amour devint plus profond.

Ils écrivirent une prière, à ne pas oublier
La fête est sous la terre.

Douze gars sur la route, douze gars
Ont ramassé la pluie sur le dos, douze gars
Sculptèrent les lois dans la terre, ouvrirent des routes dans la nuit
Et leur amour devint plus profond.


11. Troisième mondiale

Yannis Negrepondis – Vasilis Papakonstandinou
Cette chanson appartient aux “CCG Originaires”.


Petros, Johann et Franz 

Travaillaient à l'usine et construisaient des tanks
Petros, Johann et Franz 

Sont devenus inséparables en construisant des tanks 


Petros, Johann et Franz 

Travaillaient pour Brown Fisher et Kraft 

Et Brown, Fisher et Kraft
Sont devenus inséparables en édifiant un trust 


Petros, Johann et Franz 

Ignares, fabriquaient toujours des tanks
De leur vie, ils n'ont jamais lu Marx 

Ils n'ont aucune idée de trust et de krach

Brown, Fisher et Kraft 

Se sont divisés en Brown, Fisher et Kraft 

Brown, Fisher et Kraft 

Sont devenus des ennemis et dissolvent le trust

Avant même de savoir ce qu'a dit Marx 

Ont appris à faire le soldat, vont 
à la guerre
Petros, Johann et Franz 

Héros, ils sont tombés sous les tanks 


Brown, Fisher et Kraft 

Ont réfléchi et trouvé que c'est la faute de Marx 

Brown, Fisher et Kraft 

Se sont retrouvés et ont recréé le trust 

Se sont retrouvés et ont recréé le trust 

Se sont retrouvés et ont recréé le trust.

Contributed by Marco Valdo M.I. - 2012/12/22 - 14:29


Ed ecco, tadàn, che ho cominciato a metter mano alle "Canzoni di strada", altro albummetto di quelli belli sodi, praticamente un altra fetta di Storia. Con inaugurazione dell' "effetto evidenziatore" nei titoli e un'altra novità laddove sarà possibile: Nel box video una versione, e nel corpo del testo una versione diversa. Vediamo un po' come andrà, naturalmente non sarà una cosa brevissima.

Riccardo Venturi - 2012/12/21 - 19:07


Caro Gian Piero, non so se anche a te, mentre traducevi, è venuto a mente cosa potrebbe succedere se, nel "Formicone", si sostituisse la "c" con la "g". Praticamente vien fuori il suo ritratto!

Riccardo Venturi - 2012/12/21 - 19:44


In effetti sì: avrei dovuto semplicemente tradurre "La formica", ma mi è sembrato meglio "il formicone"...una libertà del traduttore, ma tutto congiurava. Grazie per la bella pagina. Adesso vado avanti con Loizos, che meritava di più: tra poco "Ta tragoudia mas" e poi "Ta negrika". Purché non ti trattengano a casa a sistemare le pagine, perché a gennaio ti aspetto. Ciao, carissimo Riccardo.

Gian Piero Testa - 2012/12/21 - 23:42


Dans la version française, qui ne pourrait tarder à être publiée, Marco Valdo M.I., a rencotnré la même difficulté et l'a résolue en utilisant le trme française de "fourmilion", lequel est un animal qui est aussi connu sous le nom de fourmi-lion... Bien évidemment, dans le réel, le fourmilion est une larve d'insecte qui piège les fourmis et les dévore.
Ce qui semble bien êter l'inverse de ce que raconte le formicone. Mais dans l'univers poétique... Tout est possible... Y compris la vengeance des fourmis... Dans l'univers poétique, le mot fait le monde.

Cordial

Lucien Lane

Lucien Lane - 2012/12/22 - 10:43


A Lucien. La larva di cui parli si chiama in italiano formicaleone. Tende agguati alle formiche standosene nascosto e solitario in fondo a un cono rovesciato di sabbia. Le succhia e ne scaglia all'esterno le spoglie prosciugate. Più paragonabile a Monti, che a Formigoni.

Gian - 2012/12/22 - 16:01


Sono d'accordo anch'io.

Ric - 2012/12/24 - 23:23


Dopo mesi riprendo in mano questa "paginona" terrificante, sperando di terminarla in tempi ragionevoli. Con una novità: nientepopodimeno che l'effigie della Dilillo, la prima traduttrice dal greco di questo sito e la seconda ad avere il massimo onore traduttorio delle CCG dopo Gian Piero Testa.

Riccardo Venturi - Ελληνικό Τμήμα των ΑΠΤ - 2013/3/21 - 11:51


Dal 21 dicembre 2012 al 22 marzo 2013: un inverno intero per sistemare questa pagina che entra nella sua forma definitiva proprio all'inizio della primavera. E lo meritava.

Riccardo Venturi - 2013/3/22 - 12:56


E' evidente che si aspettava la fine del mondo ;-)

daniela -k.d.- - 2013/3/22 - 14:21


Questa pagina è stata inserita nel nuovo percorso sul Che Guevara per la presenza, tra le canzoni dell'album, di Τσε [Che]. Per la particolare struttura che Gian Piero Testa dava alle sue "paginone", non è possibile ovviamente fare altrimenti. La canzone di Manos Loïzos è peraltro presente anche nel volume di Meri Lao, Al Che - Poesie e canzoni da tutto il mondo (edizioni Erre Emme, Roma 1995): si tratta dell'unica "rappresentante" della Grecia nel volume.

Riccardo Venturi - 2017/10/10 - 23:52




Main Page

Please report any error in lyrics or commentaries to antiwarsongs@gmail.com

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org