Οι Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού να κοιμηθούν,
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ' ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτάζοντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστάν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που εμάθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους.
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ' ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτάζοντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστάν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που εμάθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους.
inviata da Gian Piero Testa - 16/11/2010 - 18:41
Lingua: Italiano
Gian Piero Testa.
Versione italiana di Gian Piero Testa
LE PREGHIERE DEI MARINAI
I marinai giapponesi non vanno a coricarsi,
se in prua non trovano un cantuccio solo per loro
e lungamente pregano in silenzio e inginocchiati
davanti a un Budda giallo che sta col capo chino.
Più in basso, un poco in là e già vestiti per la notte,
masticano riso i giallo-pallidi Cinesini,
a una pagoda di rame affisi che manda un fumo,
e dicono orazioni con le loro voci fini.
I Coolies con le sagome loro pesanti e ottuse
tengono duro in ginocchi, lo sguardo fisso in basso,
e gli Arabi, oscillando il dorso con ritmo lento,
mormorano contro la morte loro imprecazioni.
Quelli d'Europa, tenendo le braccia spalancate,
pregano come in estasi in atto di supplicanti,
e a sussurri salmodiano certi inni cattolici,
che impararono ancor bambini andando in chiesa.
E prima di giacere i Greci, come bastonati,
com'è la loro usanza fanno il segno della Croce,
il Patír Imón... attaccando a dire a bassa voce,
e ne tracciano poi una sul guancialetto sporco.
I marinai giapponesi non vanno a coricarsi,
se in prua non trovano un cantuccio solo per loro
e lungamente pregano in silenzio e inginocchiati
davanti a un Budda giallo che sta col capo chino.
Più in basso, un poco in là e già vestiti per la notte,
masticano riso i giallo-pallidi Cinesini,
a una pagoda di rame affisi che manda un fumo,
e dicono orazioni con le loro voci fini.
I Coolies con le sagome loro pesanti e ottuse
tengono duro in ginocchi, lo sguardo fisso in basso,
e gli Arabi, oscillando il dorso con ritmo lento,
mormorano contro la morte loro imprecazioni.
Quelli d'Europa, tenendo le braccia spalancate,
pregano come in estasi in atto di supplicanti,
e a sussurri salmodiano certi inni cattolici,
che impararono ancor bambini andando in chiesa.
E prima di giacere i Greci, come bastonati,
com'è la loro usanza fanno il segno della Croce,
il Patír Imón... attaccando a dire a bassa voce,
e ne tracciano poi una sul guancialetto sporco.
inviata da Gian Piero Testa - 16/11/2010 - 18:52
Bellissimo , ma arapides in greco sarebbero i neri Africani, vedi anche il verso (oscillando )
Vassilis - 28/5/2013 - 16:45
×
![]()
Μουσική: Ξέμπαρκοι
Πρώτη εκτέλεση: Ξέμπαρκοι
S/S Ιόνιον 1934 - 1986
Testo di Nikos Kavvadìas
Musica e prima esecuzione degli Xémbarki
CD "S/s Ionion 1934" - 1986
Dal microcosmo di un vecchio cargo d'anteguerra, minuscolo ferro rugginoso sulle gran distese degli oceani e concentrato di un'umanità oggi diremmo globalizzata, ecco una piccola lezione, semplice ma universale, che il macrocosmo dell'ecumene dominata e contesa dai potenti non ne vuole tanto sapere di imparare. E la lezione è che ciascuno si faccia i fatti suoi di religione come vuole e come sa. Con buona pace di tutti. (gpt)