Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
inviata da Gian Piero Testa - 6/11/2010 - 14:25
Lingua: Italiano
Versione italiana di Gian Piero Testa
Mi sono spinto in una traduzione con pretese metriche: perciò qualcosa si è perso. Meglio avvertire. (gpt)
FEDERICO GARCIA LORCA
Per un attimo breve il bolero sventolasti
e la sottoveste tua d' arancione cupo.
Si era d' agosto o forse no, non lo so bene,
quando alla rinfusa partirono i Crociati.
Col vento andavano bandiere in processione
e salpavano le galee della morte.
Al capezzolo i bimbi rabbrividivano
e ozioso il vecchio dava al sole le vergogne.
Dalle froge del suo toro soffiò Picasso
e a male allora andò il miele nelle arnie.
Venire tutto all'orza - prua voltata al Nord.
Apri la fila tu - noi dietro - e buona sorte.
Sotto il sole tripudiavano gli oliveti
e piccole croci spuntavano negli orti
restavan sterili gli abbracci quelle notti
quando all'oltraggio ti portarono, Gitano.
Gitano e Signor mio, di che ti adorno io?
Portate la purpurea cappa del Marocco.
Al muro di Kessarianì in gregge ci spinsero
e subito fummo un mucchio alto come un uomo.
Ragazze di Distomo recate acqua e aceto.
E sopra la tua giumenta legato in croce
a Cordoba trascìnati in quel viaggio estremo
tra le assetate e sconfinate sue campagne.
Di palude una piatta barca snella e capovolta.
In una grotta gitana strumenti a arrugginire.
Un volare a stormo di corvi sull' arena vuota
e di cani un abbaiare la notte nel villaggio.
Per un attimo breve il bolero sventolasti
e la sottoveste tua d' arancione cupo.
Si era d' agosto o forse no, non lo so bene,
quando alla rinfusa partirono i Crociati.
Col vento andavano bandiere in processione
e salpavano le galee della morte.
Al capezzolo i bimbi rabbrividivano
e ozioso il vecchio dava al sole le vergogne.
Dalle froge del suo toro soffiò Picasso
e a male allora andò il miele nelle arnie.
Venire tutto all'orza - prua voltata al Nord.
Apri la fila tu - noi dietro - e buona sorte.
Sotto il sole tripudiavano gli oliveti
e piccole croci spuntavano negli orti
restavan sterili gli abbracci quelle notti
quando all'oltraggio ti portarono, Gitano.
Gitano e Signor mio, di che ti adorno io?
Portate la purpurea cappa del Marocco.
Al muro di Kessarianì in gregge ci spinsero
e subito fummo un mucchio alto come un uomo.
Ragazze di Distomo recate acqua e aceto.
E sopra la tua giumenta legato in croce
a Cordoba trascìnati in quel viaggio estremo
tra le assetate e sconfinate sue campagne.
Di palude una piatta barca snella e capovolta.
In una grotta gitana strumenti a arrugginire.
Un volare a stormo di corvi sull' arena vuota
e di cani un abbaiare la notte nel villaggio.
inviata da Gian Piero Testa - 6/11/2010 - 15:00
La pagina sulla poesia di Vrettakos musicata e interpretata dai greci della diaspora Arthur Rorris e Anthea Sidiropoulos, Επιμνημόσυνη γονυκλυσία ha riportato a questa pagina dove la strage nazista di Distomo (e quella di Kessarianì) è nominata. Anche questa, in origine, una poesia: una costante nella canzone greca contemporanea. Quindi, un'occasione sia per rinfrescare la poesia di Kavvadias tradotta magistralmente da Gian Piero Testa, sia per rifare questa pagina lasciata, sinceramente, un po' abbandonata con dati su un'altra canzone infilati in mezzo al testo ed altre mancanze. Prima o poi ci si arriva, comunque.
Riccardo Venturi - Ελληνικό Τμήμα των ΑΠΤ - 5/11/2012 - 19:06
A Distomo, in AWS, si accenna anche qui (Elladografia di Hatzidakis- Gatsos)
Suonate profeti della collera
la campana a Kessarianì
che venga stasera la gente di Distomo
che vengano quelli di Calavrita
con strazio e disperazione
per il loro inutile sacrificio.
Suonate profeti della collera
la campana a Kessarianì
che venga stasera la gente di Distomo
che vengano quelli di Calavrita
con strazio e disperazione
per il loro inutile sacrificio.
Gian Piero Testa - 5/11/2012 - 21:24
×
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου || Κώστας Θωμαΐδης || Υπόγεια Ρεύματα
'Αλμπουμ: Σταυρός του Νότου, 1979
Poesia di Nikos Kavvadias
Musica di Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Yannis Koutras
Altri interpreti: Vasilis Papakonstandinou || Kostas Thomaidis || Ypogia Revmata
Album: Σταυρός του Νότου, 1979