Στο ημερολόγιο γράψαμε: « Κυκλών και καταιγίς ».
Εστείλαμε το S.O.S. μακριά σε άλλα καράβια,
κι εγώ κοιτάζοντας χλωμός τον άγριο Ινδικό
πολύ αμφιβάλλω αν φτάσουμε μια μέρα στην Μπατάβια.
Μα δεν λυπάμαι μια σταλιάν – Εμείς οι ναυτικοί
Έχουμε, λένε, την ψυχή στο διάολο πουλημένη.
Μια μάνα μόνο σκέφτομαι στυγνή και σκυθρωπή,
που χρόνια τώρα και καιρούς το γιο της περιμένει.
Θεέ μου! είμαι μοναχά δεκαεννιά χρονών,
κι έχω σε μέρη μακρινά πολλές φορές γυρίσει.
Θεέ μου! έχω μιαν άκακη, μια παιδική καρδιά,
Αλλά πολύ έχω πλανηθεί, κι έχω πολύ αμαρτήσει.
Συγχώρεσέ με ... Μια βραδιά θολή στο Σάντα Φε,
καθώς κάποια με κράταγε σφιχτά στην αγκαλιά της,
ετράβηξα απ' την κάλτσα της μια δέσμη από λεφτά
που όλη τη μέρα εμάζευεν απ' την αισχρήν δουλειά της.
Κι ακόμα, Κύριε... ντρέπομαι να το συλλογιστώ,
(μα ήτανε τόσο κόκκινα και υγρά τα ωραία του χείλια
και κάποια κάπου ολόλυζε κιθάρα ισπανική...)
κοιμήθηκα μ' ένα μικρόν εβραίο στη Σεβίλλια.
Κύριε... τούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλό
σε λίγο στις υδάτινες ειρκτές νεκρό θα πέσει...
Μα τέσσερα όμως σκέφτομαι γαλόνια εγώ χρυσά
Κι ένα θλιμμένο δόκιμο, που δεν θα τα φορέσει...
Εστείλαμε το S.O.S. μακριά σε άλλα καράβια,
κι εγώ κοιτάζοντας χλωμός τον άγριο Ινδικό
πολύ αμφιβάλλω αν φτάσουμε μια μέρα στην Μπατάβια.
Μα δεν λυπάμαι μια σταλιάν – Εμείς οι ναυτικοί
Έχουμε, λένε, την ψυχή στο διάολο πουλημένη.
Μια μάνα μόνο σκέφτομαι στυγνή και σκυθρωπή,
που χρόνια τώρα και καιρούς το γιο της περιμένει.
Θεέ μου! είμαι μοναχά δεκαεννιά χρονών,
κι έχω σε μέρη μακρινά πολλές φορές γυρίσει.
Θεέ μου! έχω μιαν άκακη, μια παιδική καρδιά,
Αλλά πολύ έχω πλανηθεί, κι έχω πολύ αμαρτήσει.
Συγχώρεσέ με ... Μια βραδιά θολή στο Σάντα Φε,
καθώς κάποια με κράταγε σφιχτά στην αγκαλιά της,
ετράβηξα απ' την κάλτσα της μια δέσμη από λεφτά
που όλη τη μέρα εμάζευεν απ' την αισχρήν δουλειά της.
Κι ακόμα, Κύριε... ντρέπομαι να το συλλογιστώ,
(μα ήτανε τόσο κόκκινα και υγρά τα ωραία του χείλια
και κάποια κάπου ολόλυζε κιθάρα ισπανική...)
κοιμήθηκα μ' ένα μικρόν εβραίο στη Σεβίλλια.
Κύριε... τούτο το κορμί το τόσο αμαρτωλό
σε λίγο στις υδάτινες ειρκτές νεκρό θα πέσει...
Μα τέσσερα όμως σκέφτομαι γαλόνια εγώ χρυσά
Κι ένα θλιμμένο δόκιμο, που δεν θα τα φορέσει...
envoyé par Gian Piero Testa - 18/4/2010 - 22:19
Langue: italien
Versione italiana di Gian Piero Testa
UN MARINAIO SCELTO SUL PONTE NELL'ORA DEL PERICOLO
Nel diario di bordo abbiamo scritto: "Ciclone e uragano"
Abbiamo mandato l' S.O.S lontano alle altre navi
e mentre pallido guardo il furioso Indiano
dubito che Batavia guadagneremo un giorno
Se mi dispiace ? neanche un po'. Noi marinai
abbiamo, dicono, l'anima al diavolo venduta
Solo penso a una mamma addolorata e cupa
che da tanti anni e tempeste aspetta il suo figliolo
Mio Dio ! Ho solamente diciannove anni,
e tante volte sono stato in posti anche lontani
Mio Dio ! il mio cuore è innocente un cuor di bimbo
Ma quanto ho io ingannato e quanto ho io peccato
Perdonami...In una fosca sera a Sante Fè
mentre una tale mi stringeva forte al petto
da una calza le ho sfilato i soldi in un sacchetto
raccolti in tutto un giorno del suo lavoro laido
E anche, Signore...mi vergogno solo a pensarlo
(ma così umide e rosse erano le sue labbra belle
e di là ci veniva di chitarra spagnuola un suono...)
a Siviglia con quel piccolo Ebreo io ci ho dormito
Signore...questo mio corpo tanto peccatore
nelle prigioni d'acqua cadrà morto entro poco
Ma io ma io penso a quattro galloni d'oro
e a un povero marinaio scelto che mai li porterà...
Nel diario di bordo abbiamo scritto: "Ciclone e uragano"
Abbiamo mandato l' S.O.S lontano alle altre navi
e mentre pallido guardo il furioso Indiano
dubito che Batavia guadagneremo un giorno
Se mi dispiace ? neanche un po'. Noi marinai
abbiamo, dicono, l'anima al diavolo venduta
Solo penso a una mamma addolorata e cupa
che da tanti anni e tempeste aspetta il suo figliolo
Mio Dio ! Ho solamente diciannove anni,
e tante volte sono stato in posti anche lontani
Mio Dio ! il mio cuore è innocente un cuor di bimbo
Ma quanto ho io ingannato e quanto ho io peccato
Perdonami...In una fosca sera a Sante Fè
mentre una tale mi stringeva forte al petto
da una calza le ho sfilato i soldi in un sacchetto
raccolti in tutto un giorno del suo lavoro laido
E anche, Signore...mi vergogno solo a pensarlo
(ma così umide e rosse erano le sue labbra belle
e di là ci veniva di chitarra spagnuola un suono...)
a Siviglia con quel piccolo Ebreo io ci ho dormito
Signore...questo mio corpo tanto peccatore
nelle prigioni d'acqua cadrà morto entro poco
Ma io ma io penso a quattro galloni d'oro
e a un povero marinaio scelto che mai li porterà...
envoyé par Gian Piero Testa - 19/4/2010 - 10:03
×
![]()
Μουσική: Ξέμπαρκοι
Πρώτη εκτέλεση: Ξέμπαρκοι, 1986
"S/S Ionion 1934"
UN MARINAIO SCELTO SUL PONTE NEL MOMENTO DEL PERICOLO
Testo di Nikos Kavvadìas
Musica e prima esecuzione degli "Xembarki", 1986
Da: "S/S Ionion 1934", 1986
Οι ξέμπαρκοι (pronuncia: Xémbarki o Xébarki) è il nome di un duo di cantanti-compositori greci, Ηλίας Αριώτης e Νότης Χασάπης (Ilias Ariotis e Notis Hassapis). Ξέμπαρκος in generale significa: "sbarcato"; ma nel gergo marinaresco indica il marinaio che rimane a terra senza nuovo ingaggio, in poche parole il marinaio disoccupato. La coppia non ha un pagina web, e per questo non so molto di più di quello che scrivo. Ma aspetto notizie dalla Grecia, e mi aspetto che quest'anno ne sapremo di più, perché è il centenario di Kavvadìas. Testo- e canzone - bonario e divertente, che demitizza il "conradismo" (si dice così ?) di chi si guadagna, duramente, il pane sul mare.