Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη
Dionysis Savvopoulos / Διονύσης ΣαββόπουλοςLingua: Greco moderno
Τη νύχτα αυτή η αστυνομία
μάζεψε τους αλήτες απ'το πάρκο
πλάκωσε το εκατό
κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα
φύγε - φύγε όσο έμεινε καιρός
γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα
πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός
και το στόμα σου φαρμάκι απ' τα τσιγάρα
το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός
μια διαδήλωση κοιτάς πίσω απ' τα τζάμια.
Από όλα τα τραγούδια
αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά
η ζωή μου έχει αλλάξει
κι έτσι τώρα δεν με ζαχαρώνουν πια
Το κλειδί βάζω στην πόρτα για να μπω
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
όταν πέφτει το βραδάκι τι να πω
σε θυμάμαι με το πράσινο παλτό.
Όταν πέφτει το σκοτάδι
στα υπόγεια τα ρεύματα βουίζουν
την αλήθεια ποιος θα μάθει
ένορκοι πληρωμένοι θα με κρίνουν
Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά,
στους διαδρόμους ψευδομάρτυρες καπνίζουν
και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά
και το κόμμα με τραβάει απ' το μανίκι.
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου,
Αλέξη πες μου αν με θυμάσαι
το καλοκαίρι έχει τελειώσει
από καιρό έχει τελειώσει
τι ζητάς
στην παραλία τα καφενεία είναι κλειστά
κι η θάλασσα βρώμικη και σάπια
μετανάστες ξαναγύρισαν εδώ
τρομαγμένοι φεύγουν απ' τη Γερμανία
την καρδιά μου στους σταθμούς την τυραννώ.
Μην κοιτάς τους στρατιώτες
στα δημόσια ουρητήρια σοβαροί
μου θυμίζουν επεμβάσεις
μου θυμίζουν δυσκολίες γιώτα -χι
την θυμάμαι ένα κάμπο να διαβαίνει
στο ασανσέρ όλο φοβότανε να μπει
η συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι
τώρα στα χέρια της κρατάει το ψαλίδι
κι έτσι είναι περισσότερο ορφανή
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου με τι λόγια να στο πω
τα ορφανά μου που κρυώνουνε
μου κάνουνε βαρύ εκβιασμό
που ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει,
όλη νύχτα ψήνονταν στον πυρετό
στο διάδρομο είχα δει ένα νεκρό
οι γιατροί δεν μας δίνουν σημασία
βιαστικά μας κουβαλούν στα χειρουργεία
Η μποτίλια έχει αδειάσει
του μπάρμπα - Αλέξανδρου η μποτίλια έχει αδειάσει
κι απ' το πάρκο μέχρι εδώ
η σειρήνα του εκατό
ακούς - ουρλιάζει
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
κι ο Τσιτσάνης μ' ένα -γιάλα με προγκάρει
αυτή τη νύχτα η καρδιά μου είναι βαριά
δεν υπάρχει ούτε μια λέξη να την ψάξεις
αλλά εσύ που μ' αγαπούσες
μια φορά όπως πριν έτσι και τώρα θα με νιώσεις.
μάζεψε τους αλήτες απ'το πάρκο
πλάκωσε το εκατό
κι ακουγόταν μέχρι εδώ η σειρήνα
φύγε - φύγε όσο έμεινε καιρός
γιατί η νύχτα στο κρατητήριο είναι κρύα
πως βαστιέται τέτοιος εξευτελισμός
και το στόμα σου φαρμάκι απ' τα τσιγάρα
το πρωί στο λεωφορείο στριμωχτός
μια διαδήλωση κοιτάς πίσω απ' τα τζάμια.
Από όλα τα τραγούδια
αγαπούσα πιο πολύ τα λαϊκά
η ζωή μου έχει αλλάξει
κι έτσι τώρα δεν με ζαχαρώνουν πια
Το κλειδί βάζω στην πόρτα για να μπω
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
όταν πέφτει το βραδάκι τι να πω
σε θυμάμαι με το πράσινο παλτό.
Όταν πέφτει το σκοτάδι
στα υπόγεια τα ρεύματα βουίζουν
την αλήθεια ποιος θα μάθει
ένορκοι πληρωμένοι θα με κρίνουν
Η ζωή μου έχει γεμίσει μυστικά,
στους διαδρόμους ψευδομάρτυρες καπνίζουν
και οι φίλοι με κερνούν ναρκωτικά
και το κόμμα με τραβάει απ' το μανίκι.
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου,
Αλέξη πες μου αν με θυμάσαι
το καλοκαίρι έχει τελειώσει
από καιρό έχει τελειώσει
τι ζητάς
στην παραλία τα καφενεία είναι κλειστά
κι η θάλασσα βρώμικη και σάπια
μετανάστες ξαναγύρισαν εδώ
τρομαγμένοι φεύγουν απ' τη Γερμανία
την καρδιά μου στους σταθμούς την τυραννώ.
Μην κοιτάς τους στρατιώτες
στα δημόσια ουρητήρια σοβαροί
μου θυμίζουν επεμβάσεις
μου θυμίζουν δυσκολίες γιώτα -χι
την θυμάμαι ένα κάμπο να διαβαίνει
στο ασανσέρ όλο φοβότανε να μπει
η συννεφούλα μου κερδίζει το παιχνίδι
τώρα στα χέρια της κρατάει το ψαλίδι
κι έτσι είναι περισσότερο ορφανή
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη πες μου με τι λόγια να στο πω
τα ορφανά μου που κρυώνουνε
μου κάνουνε βαρύ εκβιασμό
που ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει,
όλη νύχτα ψήνονταν στον πυρετό
στο διάδρομο είχα δει ένα νεκρό
οι γιατροί δεν μας δίνουν σημασία
βιαστικά μας κουβαλούν στα χειρουργεία
Η μποτίλια έχει αδειάσει
του μπάρμπα - Αλέξανδρου η μποτίλια έχει αδειάσει
κι απ' το πάρκο μέχρι εδώ
η σειρήνα του εκατό
ακούς - ουρλιάζει
το δωμάτιο είναι κρύο και στενό
κι ο Τσιτσάνης μ' ένα -γιάλα με προγκάρει
αυτή τη νύχτα η καρδιά μου είναι βαριά
δεν υπάρχει ούτε μια λέξη να την ψάξεις
αλλά εσύ που μ' αγαπούσες
μια φορά όπως πριν έτσι και τώρα θα με νιώσεις.
inviata da Gian Piero Testa - 16/4/2010 - 17:34
Lingua: Italiano
LA SOLITUDINE MORTALE DI ALEXIS ASLANIS
Stanotte la polizia
ha fatto una retata dei balordi nel parco
è piombata la Volante
e la sirena si sentiva fin qua
un fuggi fuggi fin che c'era tempo
perchè la notte è fredda in guardina
come ci resiste 'sto povero tapino
e la tua bocca è pestifera per le sigarette
la mattina stipato nell'autobus
guardi una manifestazione dai finestrini
Di tutte le canzoni
a me piacevano quelle popolari
la mia vita è cambiata
e così adesso non mi faccio più spolverare di zucchero
Infilo la chiave nella toppa per entrare
la stanza è stretta e fredda
quando viene la sera sai che ti dico
mi vieni in mente con su un paltò verde
Quando scende il buio
nelle cantine scroscia dell'acqua
la verità chi verrà a saperla
giurati venduti mi giudicheranno
La mia vita si è riempita di misteri
nei corridoi stanno a fumare testimoni falsi
e gli amici mi offrono la roba
e il partito mi tira per la manica
E così ti ritrovo qua
Alexis dimmi
Alexis dimmi se ti ricordi di me
l'estate è finita
è finita da un pezzo
sulla spiaggia i caffé sono chiusi
e il mare è putrido e sporco
qui sono tornati degli emigranti
partono pieni di paura dalla Germania
e io torturo il mio cuore nelle stazioni
Non guardare i soldati
tutti seri nei pisciatoi pubblici
mi fanno venire in mente le loro "missioni"
mi fanno venire in mente difficoltà "ad uso privato"
la ricordo mentre attraversa un campo
aveva una fifa tremenda a entrare in ascensore
la mia nuvoletta vince la partita
adesso mi fa la censura
e così resta ancora più orfana
E così ti ritrovo qua
Alexis dimmelo tu come te lo devo dire
i miei orfani che hanno freddo
me la mettono giù dura
perché si è sentito Alkis che moriva,
tutta la notte bruciava di febbre,
nel corridoio avevo visto un morto
i medici non ci danno retta
e di furia ci portano in sala operatoria
La bottiglia ormai è vuota
la bottiglia di barba Alessandro è vuota
e dal parco fino a qui
la sirena della Volante
senti - ulula
la stanza è stretta e fredda
e Tsitsanis con un"-yala" mi fa scappare a gambe levate
stanotte il mio cuore è pesante
non c'è una parola che tu possa trovare
ma tu che mi amavi
per una volta mi capirai anche adesso come prima
Stanotte la polizia
ha fatto una retata dei balordi nel parco
è piombata la Volante
e la sirena si sentiva fin qua
un fuggi fuggi fin che c'era tempo
perchè la notte è fredda in guardina
come ci resiste 'sto povero tapino
e la tua bocca è pestifera per le sigarette
la mattina stipato nell'autobus
guardi una manifestazione dai finestrini
Di tutte le canzoni
a me piacevano quelle popolari
la mia vita è cambiata
e così adesso non mi faccio più spolverare di zucchero
Infilo la chiave nella toppa per entrare
la stanza è stretta e fredda
quando viene la sera sai che ti dico
mi vieni in mente con su un paltò verde
Quando scende il buio
nelle cantine scroscia dell'acqua
la verità chi verrà a saperla
giurati venduti mi giudicheranno
La mia vita si è riempita di misteri
nei corridoi stanno a fumare testimoni falsi
e gli amici mi offrono la roba
e il partito mi tira per la manica
E così ti ritrovo qua
Alexis dimmi
Alexis dimmi se ti ricordi di me
l'estate è finita
è finita da un pezzo
sulla spiaggia i caffé sono chiusi
e il mare è putrido e sporco
qui sono tornati degli emigranti
partono pieni di paura dalla Germania
e io torturo il mio cuore nelle stazioni
Non guardare i soldati
tutti seri nei pisciatoi pubblici
mi fanno venire in mente le loro "missioni"
mi fanno venire in mente difficoltà "ad uso privato"
la ricordo mentre attraversa un campo
aveva una fifa tremenda a entrare in ascensore
la mia nuvoletta vince la partita
adesso mi fa la censura
e così resta ancora più orfana
E così ti ritrovo qua
Alexis dimmelo tu come te lo devo dire
i miei orfani che hanno freddo
me la mettono giù dura
perché si è sentito Alkis che moriva,
tutta la notte bruciava di febbre,
nel corridoio avevo visto un morto
i medici non ci danno retta
e di furia ci portano in sala operatoria
La bottiglia ormai è vuota
la bottiglia di barba Alessandro è vuota
e dal parco fino a qui
la sirena della Volante
senti - ulula
la stanza è stretta e fredda
e Tsitsanis con un"-yala" mi fa scappare a gambe levate
stanotte il mio cuore è pesante
non c'è una parola che tu possa trovare
ma tu che mi amavi
per una volta mi capirai anche adesso come prima
inviata da Gian Piero Testa - 16/4/2010 - 19:05
×
![]()
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Πυξ Λαξ
Από "Δέκα χρόνια κομμάτια" - 1975
Versi, musica e prima interpretazione
di Dionisis Savvopoulos
Altri interpreti: Pix Lax
Da "Dieci anni in frantumi" - 1975